On 2005-04-21, Maciej Sobczyk <m...@o...pl> wrote:
> - szefie, mogę dziś wyjść wcześniej?
> - przecież wiesz że Firma cię potrzebuje! Ja cię potrzebuję, ale proszę
> bardzo idź sobie. IDŹ!
> - ale szefie jest już 21, o 17 miałem skończyć, dzieci umierają mi z głodu.
> - proszę bardzo, nikt cie nie trzyma - idź sobie do cholery niewdzięczny
> gnoju!!!
> "
W takiej sytuacji należy sobie sprawić szczeniaka i ze dwa kociaki.
Każde żerte jak diabli. Co pójdziesz sobie zrobić kanapkę to masz
trio siedzące przed lodówką i patrzące w Ciebie wielkimi oczami: "no zobacz,
jaki jestem głodny, zobacz; o, prawie umieram z głodu; a ta czubata[1] miska
żarcia, którą zjadłem 5 minut temu to ja już dawno o niej zapomniałem; no
nie bądź świnia, daj kawałek kanapki".

A morał jest następujący: albo człowiek się nauczy odporności na manipulację,
albo zbankrutuje :)

Pozdrawiam
Czesiu

[1] jak wczoraj w nocy przygotowywałem żarcie dla szczeniaka na dziś rano
(wsypać suche, zalać wodą, żeby zamokło) to mi się "sypło" tak ze dwa
razy więcej; pies zeżarł pół, poszedł na spacer, wrócił, zeżarł resztę,
usiadł przed lodówką wyrażając całą swoją postawą "jeszcze!". O kocie
sępiącym jedzenie nie będę tu pisał, bo to wszak nie pl.rec.zwierzaki :)
--
"Ja lubię kulki, czajniki i biathlon"
/Croolik The Kibic/