> I słusznie. Przy okazji pisania jednego artykułu, "zatrudniłam się"
> kiedyś w spożywczaku. Takim ni to market ni to sklepik, coś pomiędzy
> jeśli o wielkość chodzi. I tam faktycznie, pomiędzy jednym a drugim
> czymśtam do zrobienia chwili przerwy nie było. Po sześciu godzinach
> wysiadłam totalnie, na drugi dzień już nie przyszłam. Nikt normalny
> nie wytrzyma zapieprzu non-stop moim zdaniem, nawet przy tej pracy
> czysto fizycznej. Efektywność w połowie dnia mniej więcej leciała
> na łeb na szyję, i pod koniec panienki snuły się i udawały że coś
> robią żeby tylko mieć chwilę świętego spokoju.

Pozwól, że przypomnę:
- wydajność
- monitoring łącza
- monitoring kompa (oba niezależnie od siebie)
- rejestracja czasu różnych czynności (ale to już zależy od konkretnej
firmy, np. w jednej zakupiono do wszystkich drzwi, łącznie z kiblem, zamki
magnetyczne na imienne karty, rejestrujące godziny)
- monitoring pomieszczeń firmowych (kamery)
- szczegółowe raporty wypełniane przez pracownika, z naciskiem właśnie na
dokładne umotywowanie potrzeby angażowania współpracowników w dany problem

Przy zastosowaniu wszystkich tych środków nikt nie będzie snuł się i
czegokolwiek udawał, bo od razu zostanie to wykryte, a on zwolniony
dyscyplinarnie.

Mam wrażenie, że niektórzy mają problem z wyobrażeniem sobie w praktyce
takiego komplementarnego systemu monitoringu pracownika (złożonego ze
wszystkich naraz tych czynników, może z pominięciem kompów i łącz w
przypadku spożywczaka)...


>> Moje rozwiązania przyczyniają się natomiast do takiego przybliżenia
>> do 100% wykorzystania czasu pracownika, jak to tylko możliwe.
>
> Kosztem efektywności? Bez sensu.

Efektywność, czyli wydajność, to pierwszy element do monitorowania. Jeśli
jest niewystarczająca, to won.