W dniu 2010-02-09 00:45, Jotte pisze:
> To nie jest tak. Państwo jest jedno i posiada ciągłość. Jego
> przedstawiciele się zmieniają, ale obejmując ster rządów wiedzą co
> obejmują.

Gdyby tak było to nadal mielibyśmy feudalizm. Państwo posiada taką samą
ciągłość jak kolejne losowania totolotka - tu oczywiście z mojej strony
przesada - ale zwykle, kolejne ekipy obejmują rządy pod hasłem zmian.
Mniej lub bardziej pozorowanych, lepszych lub gorszych, lecz jednak
zmiany następują

> Czy wyobrażasz sobie, że jedna ekipa zaciąga dług zagraniczny, a kolejna
> mówi "sorry, my nic nie braliśmy, nie zobowiązywaliśmy się i się nie
> poczuwamy"?

Jest różnica między zaciągnięciem długu, a obiecaniem ludziom czegoś,
czego nie da się spełnić. Obiecanie ludziom "damy wam po 5 mln/głowę",
"zbudujemy każdemu mieszkanie", "damy każdemu pracę i środki do życia",
"każdemu zapewnimy darmową edukację" itp., to nie jest zaciąganie
długu. To zwykłe łajdactwo i szmaciarstwo.

>> Czyli o jakich obowiązkach?
> Ogólnie to masz w konstytucji i różnych innych ustawach.
> Ale ja powiem tak (a mówiłem to już niejeden raz) - zapewnienie
> obywatelom możliwości egzystencji na poziomie godnym mieszkańca Europy.

Utopia. Państwo to nie twór jest abstrakcyjny, składa się z obywateli.
Z tego co piszesz wynika, że jedni obywatele mają obowiązek zapewnić
innym obywatelom możliwości egzystencji na poziomie godnym mieszkańca
Europy. Czyli wszystkim po równo.
To już przerabialiśmy.

> Jednym z podstawowych obowiązków jest zapewnienie środków
> wystarczających na przeżycie w sytuacji utraty lub niemożności podjęcia
> pracy (dach nad głową, elementarne utrzymanie, dostęp do opieki
> medycznej, perspektywy poprawy bytowej).

Tyle teoria.
A czy konstytucja wspomina coś o tym, jak odróżnić tych co nie mogą
pracować od tych, którym się nie chce pracować?

>> Mało? To trzeba doliczyć resztę, becikowe itp.
> Skoro nie wystarcza, to znaczy że mało.

Ludziom zawsze będzie za mało.
Skoro nie wystarcza to znaczy, że środki trafiają nie tam gdzie trzeba.
Zapominasz, że kasa państwa nie jest bez dna, że możliwości tych co
wpłacają podatki są ograniczone.
Jest różnica między zdrowym, 30 letnim bezrobotnym (albo "rencistą"), a
człowiekiem, który *na prawdę* nie może pracować.

> Zwyczajnie. Państwo (czyli jego organy i instytucje) jest dla
> społeczeństwa, a nie odwrotnie.

Tyle teoria.
W rzeczywistości, państwo które powinno pełnić rolę usługową, stosuje
rozdawnictwo uwarunkowane potrzebami wyborczymi albo gęstością dymu ze
spalonych opon.

> Jeśli potrzebne jest jeszcze dodatkowe tłumaczenie, to istnieje coś
> takiego jak solidarność społeczna.

Od tego są (powinny być) instytucje pozarządowe. Kto będzie chciał ten
da. A ludzie się dzielą bo mają taką potrzebę, a nie wtedy gdy są do
tego zmuszani.

>> Bo jak na razie, to ci właściciele są "poszkodowani" bo muszą jeszcze
>> kupić obowiązkowe OC.
> I bardzo dobrze.

To skąd ta "stale rosnąca grupa poszkodowanych" bierze na to pieniądze?
Państwo da zasiłek to jest na paliwo i oc?

>> Napisz konkretnie: którzy to są ci poszkodowani (w grupie stale
>> rosnącej) i wykaż związek z przemianą ustrojową.
>> Jeśli zamknięto jakąś nierentowną fabrykę, to faktycznie, grupa ludzi
>> straciła pracę. Ale jeszcze większa grupa zyskała - przestała do tej
>> fabryki dopłacać.
> Liberalna demagogia, gorsza chyba niż peerelowska. Bo usiłująca
> zamaskować - ba! usprawiedliwić! - dramat jakiejś grupy ludzi. I to w
> wyjątkowo łajdacki sposób. Pewna _konkretna_ ilość osób traci podstawy
> utrzymania, _podstawy_ _bytu_ i jest to grupa znacznie większa niż
> pracownicy tej "fabryki", bo oni mają jeszcze rodziny, których to także
> dotyka.

Związkowa demagogia. Gorsza niż peerelowska. Widzisz tylko to co chcesz
widzieć. Zapominasz o ludziach, którzy tracą pracę i... idą do innej
pracy. Tak, tak. Są tacy co nie marnują czasu na palenie opon albo na
stanie w kolejce po zasiłek

> A jakaś bliżej nieokreślona grupa ludzi zyskuje - co? Co właściwie
> zyskuje? Pensje im podwyższą nagle? O ile jeśli nawet? O abonament za
> kablówkę?

Wysil wyobraźnię. Lepiej zbudować plac zabaw dla dzieci, 2 metry drogi
albo pociągnąć w wiosce kanalizę, niż dopłacać do nierentownej fabryki i
pensji działaczy związkowych.

> Ja nie daję szans?
> To pogadaj z jakimś bezrobotnym bez prawa do zasiłku.

Nigdzie na świecie tak nie jest, żeby wszyscy mieli pracę.
No tak, ale przecież np. takim górnikiem czy stoczniowcem jest się do
końca życia albo... do wcześniejszej emerytury.

> Pogadaj z
> emerytem, który albo kupi żarcie albo leki. Pogadaj z chorym, któremu
> odmawia się usług medycznych bo się limit wyczerpał, a on stoi staje się
> kaleką albo umiera. Pogadaj z bezdomnym bez perspektyw choćby się
> zesrał. Pogadaj z... a co ja będę oczywistości pisał...

Nie dociera do Ciebie: środki przeznaczone na te cele idą nie tam gdzie
powinny.

> Kurwa, oczy ci ktoś wyłupił i rozum odebrał??

Jak na razie to Ty masz problem z utrzymaniem poziomu dyskusji. I tak
długo wytrzymałeś. Brawo.

Pozdrawiam
Piotr