W wiadomości news:f3hsip$cg1$1@inews.gazeta.pl leszek
<s...@W...gazeta.pl> pisze:

> Bardzo przekonująco to ująłeś, ale mógłbyś jeszcze dodać (jako
> przedstawiciel kadry kierowniczej) z czego ta kobieta będzie żyła, jeśli
> rozwiążesz z nią umowę o pracę lub zredukujesz jej pensję do poziomu
> odpowiadającego wykonywanej przez nią pracy, ma kraść czy pójść z
> kapeluszem pod kościół. Raczej jej możliwoście zarobkowe są zerowe, zaś
> na dodatek musi wyżywić nie tylko siebie, ale także dziecko, więc dwie
> osoby.
> Z niecierpliwością oczekuję na twoją odpowiedź.
Niepotrzebnie, Bylejaki przecież nie jest żadnym autorytetem, a wręcz
przeciwnie, czego liczne dowody łatwo odnaleźć.
Ale - w istocie uważam, że uprawnienia związane z rodzicielstwem są w
polskim prawie zanadto rozdęte. Nie widzę powodu, aby pracodawcy (o nich
mniejsza), a przede wszystkim ogólnie pojęci podatnicy ponosili tak wysokie
koszty na rzecz osób decydujących się na rozród.
Nie stać mnie na mercedesa, jeżdzę 10-cioletnią hondą, nie stać mnie na dom,
mieszkam w bloku, nie stać mnie na 3 dzieci - mam jedno albo wcale.
Do posiadania dzieci należy być bowiem przygotowanym, nie tylko psychicznie,
ale także materialnie. Szczególnemu traktowaniu i opiece powinny natomiast
podlegać niewinne niczemu dzieci poczęte w wyniku przestępstw oraz mniej lub
bardziej przypadkowych związków osób nie przygotowanych do rodzicielstwa (w
tym materialnie) i nie rokujących nadziei na prawidłowe realizowanie funkcji
rodziców (pozbawienie praw rodzicielskich winno być łatwiejsze, do tego
sprawny system adopcji i jego promocja).

--
Jotte