W wiadomości
news:e69509ac-aede-4700-9dcb-16621c089641@t3g2000yqa
.googlegroups.com mihau
<m...@g...com> pisze:

>> I ty z pewnością żyjesz w przekonaniu, żeś zapoznany ekspert i wiesz
>> lepiej od rządów i społeczeństw tych nieszczęsnych państw, jakichś tam
>> żałosnych USA, Francji, Wielkiej Brytanii, Niemców itd. jak powinno być.
> Szkoda, że nie będziemy mogli pogadać za jakieś 100 lat. O USA i UK w
> tej perspektywie czasowej się nie obawiam, ale Niemcem czy Francuzem
> nie chciałbym wtedy być.
> Oczywiście to przy założeniu, że nie nastąpi
> radykalny zwrot w polityce tych państw.
Nie chcesz chyba dać do zrozumienia, że ty _wiesz_ co będzie za sto lat???

>> To musi być frustrujące.
> Osobiście? Mam to w dupie. Moja sytuacja życiowa nie daje mi powodów
> do frustracji.
Nic stałego na tym najpiękniejszym ze światów.
To się może szybko i diametralnie zmienić. Co wówczas?

> Żal mi tylko tych, którzy ciężko pracują, słabo zarabiają, mają kredyt
> do spłacenia, a na dodatek dają się okłamywać socjalistycznymi
> bajkami.
Byle tylko nie usłuchali ultraliberalnych oszołomów.
Bo wtedy nie będą ciężko pracować i słabo zarabiać gdyż wielu z nich pomrze
głodu albo z chorób, na których leczenie nie będą mieli za co wykupić
lekarstw.
Teraz u nas liberactwo rządzi, może nie jakieś skrajne, ale i tak łajdackie.
I co? Oto przykład: na liście leków refundowanych nie znalazła się np.
insulina analogowa, najnowocześniejszy lek dla chorych na cukrzycę
insulinozależną. Kuracja bez refundacji to ~3k zł. To jest eutanazja chorych
na tę chorobę.
Ze spłatą kredyt też nie będą mieli problemu, bo nikt im go nie udzieli.
A jeśli mimo wszystko przeżyje ich więcej niż liczba określająca potrzebną
siłę roboczą, to będą być może mieli okazję zginąć w jakichś rozruchach,
rewoltach, może na wojnie.

--
Jotte