Re to: Jotte [Sun, 26 Mar 2006 14:10:50 +0200]:


> Na rozmowie kwalifikacyjnej? O prywatnych sprawach?

A owszem. A dlaczego nie? Robot jesteś, czy jednak człowiek?
Nic Cię nie interesuje, w niczym się fajnie nie czujesz, nie
posiadasz żadnej pasji, niczego więcej od życia nie chcesz?

Wbrew pozorom, pogadanie o zainteresowaniach może się całkiem
korzystne potem okazać - motywacja to nie tylko pieniądze, za
jakiś czas może się okazać, że np. szef wiedział że lubisz
jeździć na nartach, on sam nie lubi, a firma dostała 'bonus'
od klienta w postaci weekendu w górach. A że cenny pracownik
jesteś, to sobie możesz pojechać. Skala może być rzecz jasna
różna, ale mniej więcej tak to potrafi czasami zadziałać.

Inna sprawa, że baaardzo sporadycznie zdarza mi się prowadzić
rozmowy, jakiekolwiek, w których gdzieśtam jakiś temat czysto
prywatny się nie przewinie. I tak, to są rozmowy z ludźmi na
bardzo różnym poziomie zawodowym, stricte biznesowe, a jednak
_zawsze_ temat poboczny wyskoczy. Właśnie dlatego, że są to
ludzie a nie roboty - i to jest naturalne. Dlatego jeśli ktoś
siedzi mi sztywny jak kołek i strzela focha na każdą dygresję
to ja się czuję jakbym z akwizytorem gadała. A akwizytorów
bardzo nie lubię i zdecydowanie nie zatrudniam ;-)

> No ale skoro tak, to rozumiem, że gość też ma prawo o to
> wypytać - przecież ma być kumplem kumpli, nie?

Oczywiście że ma prawo, a dlaczego nie? Jeśli zadaję komuś
pytanie na temat wymienionych zainteresowań, np. mam przed
nosem 'rower' i pytam jaki rower tudzież gdzie jeździ, to
jak najbardziej nie mam nic przeciwko pytaniu zwrotnemu.
Bo i niby czemu miałabym mieć? To tzw. luźny temat i jego
zadaniem jest sprawdzenie w jaki sposób człowiek potrafi
rozmawiać nie-zawodowo, a nie testowanie wiedzy na temat
danego zainteresowania przecież.

> To, że większość znanych Ci ludzi uwielbia o tym mówić nie
> uprawnia do twierdzenia jakoby pytanie o takie sprawy
> podczas rekrutacji nie ingerowało w prywatność.

A to tak trudno powiedzieć? "Przepraszam, ale nie przepadam
za rozmowami na temat moich zainteresowań" - nie przejdzie
przez gardło czy jak...? To TEŻ jest bardzo cenna informacja
- mówi o tym, że ten człowiek potrafi ustalić własne granice
i co wazniejsze, potrafi się ich trzymać.

> Powtarzam - to zależy od odczuć konkretnej osoby, której
> postawę w tej materii należy szanować.

Zadanie pytania to jeszcze nie brak szacunku. Na zadane
pytanie _można_ nie udzielić odpowiedzi. Prawda?

> Jeśli już przyjmujący do pracy chciałby coś na ten
> temat wiedzieć wiedzieć, to powinien zapytać czy może
> prosić o odpowiedź na takie pytanie i najpierw wyjaśnić
> czemu je chciałby zadać.

Mhm. Napisać podanie, dołączyć 3 zdjęcia i strategię rozwoju
firmy z uwzględnieniem zainteresowań pracowników... ;P

Takie pytania zazwyczaj stawia się w trakcie samej rozmowy,
gdzieśtam przy jakiejś okazji, a nie jako punkt rozmowy. I
jest to normalne, tak samo jak odmowa odpowiedzi.


Kira