W wiadomości news:1zrpp7h8ntin$.dlg@carrie.pl Carrie
<carrie.mn@!gmail.com!> pisze:

>> Cóż, pracownik sam sobie winien, że podpisał wadliwie skonstruowaną
>> umowę (wystarczyło przeczytać art. 29 KP). No i jest art. 94 ust. 1 KP.
> Pracownik był zielony, niedoświadczony i pozwolił sobie wmówić różne
> rzeczy, ale teraz już będzie mądrzejszy i nie pozwoli się tak wrobić.
I o to chodzi. A frycowe - cóż, każdy jakieśtam kiedyś płaci, nie martwić
się za bardzo. :)

>>> Nadliczbowe są dodatkowo płatne...
>> Poważnie? ;)))
> Poważnie, wobec czego pracodawca wcale się z tego nie cieszy i robi,
> co może, żeby ich nie było :]
Coś podobnego!!

> Rozumiesz, za nadgodziny musiałby
> zapłacić, a za dodatkowe obowiązki wykonywane w zwykłym czasie pracy
> nie musi :> I nic go nie obchodzi, że dla pracownika to większe
> obciążenie i stres.
>> Owszem. Jednak trzeba pamiętać, że musi być to praca zgodna z jego
>> kwalifikacjami oraz - co niezmiernie istotne - musi być on zdolny do jej
>> wykonywania pod względem zdrowotnym.
> A co w sytuacji, gdy pracownik uważa, że jego kwalifikacje nie są
> wystarczające, a pracodawca uważa, że są?
To nie tak, pisałem przecież. Nie napisałem, że kwalifikacje muszą być
wystarczajace, tylko że praca ma być z nimi zgodna.
Oznacza to, że np. księgowej nie można zlecić pozmywania podłogi, choć z
pewnością to potrafi.

> Coś w rodzaju: "Pani Zosiu,
> pani umie pisać na komputerze, to niech pani do piątku zrobi nową
> stronę internetową dla firmy." [tylko mi nie mów, że to absurd, bo
> spotykałam już szefów o takim podejściu... ;>]
To nie musi być absurd (choć z pewnością świadczy o niepowalającym
"intelekcie" tzw. szefa).
Zależy jednak, co będzie dalej.

>> Dlatego najpierw należy zażądać wydania polecenia na piśmie. Następnie w
>> zależności od sytuacji można:
>> - zgodzić się,
>> - odmówić z powodu niezgodności kwalifikacyjnych (nie można grafikowi
>> zlecić sprzątania biura),
> A niech to, a mi każą sprzątać miejsce pracy przed każdą wizytacją, za
> to sprzątaczka ma zakaz dotykania rzeczy na biurkach :]
SWOJE miejsce pracy. To jest OK, choćby z racji BHP.

>> - zarządać badań lekarskich pod kątem zdolności do wykonywania danej
>> pracy.
> To się wydaje oczywiste i wybacz, że drążę, ale widzę rozmaite
> niuanse... Powiedzmy, wiadomo, że pracownik ma odpowiednią wiedzę i
> brak przeciwwskazań zdrowotnych, bo kiedyś pracował na stanowisku X. A
> potem awansował na stanowisko Y, gdzie obowiązki ma już inne. I nagle
> znów mu każą zajmować się zadaniami X, chociaż on bardzo, bardzo nie
> chce, bo specjalnie starał się o awans i dokształcał, żeby już nie
> musieć zajmować się X. To co, mimo wszystko nie ma nic do gadania i ma
> robić, co każe szef?
Po pierwsze to, że nie miał _kiedyś_ przeciwwskazań zdrowotnych nie znaczy,
że _teraz_ ich nie ma. O ile mnie pamięć nie myli najdłuższy okres
potwierdzający przez lekarza medycyny pracy braku przeciwwskazań to 5 lat
(zależy od wielu czynników ujętych w stosowne zestawienia). Zatem jeżeli
rodzaj pracy i/lub parametry stanowiska pracy się różnią, należy wykonać
odpowiednie badania albo dawniejsze muszą być ważne. Dopuszczenie pracownika
do pracy bez nich jest poważnym wykroczeniem i złamaniem podstawowych
obowiązków pracodawcy wobec pracownika.
Po drugie, jak już pisałem - kwestia czasu na jaki powierzane są inne niż
umowie o pracę (czy zakres obowiązków, jeśli to osobny dokument) czynności.
Do 3 miesięcy - niestety musi (przy założeniu, że warunek zdolności
zdrowotnej spełniony).
W przypadku dłuższego terminu w grę wchodzi jedynie wypowiedzenie
zmieniające.
Jest jeszcze inny przypadek. Kiedy pracownik został np. mianowany szefem
jakiegoś tam zespołu osobną umową o pełnienie funkcji kierowniczej. Wówczas
umowa taka może przewidywać m.in. zasady odwołania z takiej funkcji. Ale
umowa taka nie jest umową o pracę w rozumieniu KP.

>> Dlatego trzeba dbać o dokument pn. zakres obowiązków. Jak nie dają -
>> żądać pisemnie, będzie dowód w razie sporu.
> A powiedz jeszcze, czy zakres obowiązków w formie pisemnej to jest
> bezwzględnie konieczny dodatek do umowy? Bo nie całkiem rozumiem, czy
> to pracownik ma nalegać, żeby go otrzymać, czy jednak obowiązkiem
> pracodawcy jest ten dokument przygotować i przekazać pracownikowi.
Art. 29 i art. 94 pkt 1 KP. Nie ma obowiązku przedstawiania zakresu
obowiązków w formie pisemnej.
Pracownik ma prawo pisemnie się zwrócić do pracodawcy o taką jego formę.
Pracodawca może to olać.
Mogą być w razie ew. kontrowersji i sporu problemy dowodowe.

> Wydawało mi się, że to obowiązkowe, ale w takim razie nie rozumiem
> podejścia pracodawcy, który tego nie dopełnił. Naruszył przepisy czy
> nie?
Nie.

> Jeżeli naruszył, to raczej on będzie miał problem, bo jak
> udowodni, że przekazał pracownikowi ten dokument, skoro dokumentu
> nigdzie nie ma? ;>
Pracodawca - jak napisałem wyżej - nie ma obowiązku sporządzania zakresu
obowiązków formie dokumentu. On ma pracownika o nich poinformować, prawo
pracy nie określa jak. Ma być tak, żeby on się mógł zapoznać.

>>> Dyscyplinarka byłaby strzałem w stopę pracodawcy, bo to zdaje się jest
>>> zwolnienie ze skutkiem natychmiastowym [?], a skoro on się nie chce
>>> zgodzić na wcześniejsze rozwiązanie umowy o pracę...
>> Jego sprawa. W każdym razie może takie coś wykonać.
>> Pracownik zresztą też.
> Tzn. pracownik może się zwolnić dyscyplinarnie? Wiem, że w jakimś
> szczególnym przypadku pracownik może rozwiązać umowę lub przerwać
> pracę w trybie natychmiastowym, ale nie wiem, jak to się dokładnie
> nazywa i które to są przypadki. Poszukam w kodeksie, pewnie coś
> będzie.
Art. 55.

>>> Mhm. Nieco irytujące jest, gdy pracownik jest przez szefa "proszony" o
>>> wykonywanie dodatkowej pracy, a nie jest to w żaden widoczny sposób
>>> docenione :/
>> Należy się upomnieć zamiast irytować.
> A szef powie: nie. No to pracownik: to sam sobie to zrób. ;)
Czemu zaraz tak?
Nie lepiej: "W tej sytuacji nie istnieje możliwość abym wykonał(a)
proponowane prace. Proszę mnie poinformować w razie zmiany stanowiska, być
może będziemy mogli się porozumieć".

>>> No trudno, w ostateczności będzie musiał jakoś wytrzymać te 3
>>> miesiące. Najwyżej opuści firmę z dużo mniejszą sympatią, niż się
>>> pierwotnie wydawało ;)
>> Najwyżej.
>> Ja bym najpierw pokombinował.
> Toteż dlatego zapytałam tutaj, kombinacje są mi obce i nie wiem
> zupełnie, co poradzić temu pracownikowi. Szczególnie że jego
> pracodawca nie wyraził chęci dyskutowania, tylko stawia ludzi przed
> faktem dokonanym, o którym sam zadecydował.
W przypadku szefa betona i debila najlepsze reguły:
- wszystko na piśmie
- sztywne trzymanie się (i znajomość) przepisów prawa pracy - negocjacje i
dogadywanie są dla ludzi rozumnych, nie dla buraków.

Ponadto:
- nigdy i pod żadnym pozorem nie dać się zmusić do decydowania w pośpiechu
(dobra odpowiedź - muszę się skonsultować z moim prawnikiem).
- nie dać sie wyprowadzić z równowagi i nie okazać obaw, strachu itp.
- jak ktoś lepiej oblatany, to jeszcze uda mu się może "szefa" wyprowadzić z
równowagi, a to najlepiej przy świadkach. ;))

--
Jotte