Jotte wrote:

> W wiadomości news:ecvkfg$bdl$1@atlantis.news.tpi.pl m...@g...com
> <m...@g...com> pisze:
>
>>> Widzisz, sęk tylko w tym, że to pracownik jest "sprzedawcą" (sprzedaje
>>> swoje usługi), a pracodawca "klientem" (kupuje usługę od pracownika).
>>> Idąc Twoim tokiem rozumowania sprzedawca w sklepie powinien pytać
>>> klienta
>>> "Ile mógłby mi pan zapłacić za masło?"
>>
>> Jeżeli masło by było jedno, a klientów trzech, to czemu nie?
>
> Pewnie.
> A podasz jakiś cywilizowany kraj gdzie tak jest?
>

Tu w NZ bardzo duzo domow sprzedaje sie na aukcjach, w zasadzie
najlepsze nieruchomosci, ktore sa na rynku, sprzedaje sie w ten sposob.
Sprzedajacy moze w ten sposob uzyskac najlepsza cene, jaka jest rynkowo
mozliwa - ktorej sam moze nie umialby ocenic.

Z kostka masla tak nie ma i nie bedzie z prostego powodu: proces
negocjacji/licytacji zabiera czas i wysilek, wymaga zaangazowania i
dlatego ludzie maja motywacje go stosowac tylko tam, gdzie korzysc
odniesiona dzieki negocjacjom ma szanse byc na tyle duza, ze wynagradza
ten czas i wysilek. W przypadku produktow tanich sprzedawanych w malych
ilosciach negocjacje/aukcje sa po prostu nieoplacalne (chyba ze
czas/wysilek sie sprowadzi do minimum, jak w przypadku aukcji
internetowych). Miejsce pracy i zwiazany z nim dochod/koszt sytuuje ten
"towar" raczej w takiej kategorii jak nieruchomosci, a nie takiej jak
pojedyncza kostka masla.

Przepraszam reszte grupy za tlumaczenie oczywistosci, ale czasem trzeba.

I.

--
http://nz.pasnik.pl
mieszkam w Nowej Zelandii :)