W dniu 19.03.2013 o 12:16 Tomasz Kaczanowski
<kaczus@dowyciecia_poczta.onet.pl> pisze:

>>>> [...]
>>>>
>>>>> Bywa niestety tak, że poszukujący pracy musi niejednokrotnie przebyć
>>>>> daleką podróż na własny koszt, by stawić się na tzw. rozmowę
>>>>> kwalifikacyjną. I w większości przypadków nie ma pojęcia, jakie
>>>>> wynagrodzenie oferuje dana firma, bo zazwyczaj jest to "tajemnica
>>>>> Pentagonu". Przez co taki nieszczęśnik, traci zarówno czas i
>>>>> pieniądze
>>>>> (których często nie ma).
>>>>
>>>> To niech nieszczęśnik wpisze w CV widełki które go interesują i nie
>>>> traci tego czasu.
>>>
>>> Albo przedzwoni nim zaproszą. To działa, a jak nie podają widełek, to
>>> się dziękuje i tyle.
>>>
>> Ok, przyjmijmy że podajemy "swoje oczekiwania finansowe".
>
>
> Nie - to firmę pytam o widełki. (więc scenariusz wycinam, bo nie
> przystaje do tego co napisałem).
>
Nie każdy ma ten komfort, by przebierać sobie w ofertach i odrzucać te
oferty, na które nie otrzymujemy odpowiedzi, a wręcz to od nas wymaga się
podania tej kwoty. Coraz mniej ofert bezpośrednich, a coraz więcej
agencyjnych śmieci. I znów - jeśli ogłoszenie bezpośrednie, to też nie
mamy pewności, czy to faktycznie oferta, czy tylko reklama, bądź zajęcie
czasu znudzonej kadrowej...


>> Przyjmijmy inny scenariusz - podajemy kwotę, firma zaprasza nas na
>> spotkanie, po czym informuje, że się z nami skontaktuje. Ok, naturalna
>> kolej rzeczy, poza tym na jedno miejsce pracy jest wielu chętnych. ALE
>> na drugi dzień zgłasza się inna osoba, która oferuje mniejszą kwotę,
>> przez co jesteśmy z automatu wyrzucani do kosza, jeśli głównym kryterium
>> wyboru dla pracodawcy są oczekiwania finansowe (a tego nie wiemy). Ba!
>> Firma juz się nie odzywa i nie informuje o dalszym etapie rekrutacji,
>> więc nie mamy nawet świadomości, co zdecydowało o takim a nie innym
>> wyborze. Czy to lepsze referencje konkurenta, czy tez może niższe
>> oczekiwania finansowe, czy inna magia...
>
> Cóż ryzyko masz zawsze. Jak osobie rekrutującej nie spodoba się twoja
> twarz i przyjmie kogoś innego, też na to nie poradzisz...

Zgadza się, totez brakuje w naszym kraju czegoś na wzór podstawy
odrzucenia danej kandydatury. Obecnie można dyskryminować za co tylko się
chce w granicach prawa. Przedsiębiorcy powiedzą, że mają do tego prawo. I
ja się z nimi poniekąd zgadzam! Ich firma, ich sprawa z kim chcą pracować
- swięte prawo do własności :) Tyle, że powinno też być poszanowanie tej
drugiej strony. Ktoś jednak umył się, ogolił, odział się w odświętne szaty
i pofatygował się na rozmowę. Niejednokrotnie stracił pieniądze i czas
(wiem, powtarzam się), a w zamian nie otrzymał niczego (chyba, że był
farciarzem i został przyjęty). W zdecydowanej większości nie otrzymał
nawet maila, że rekrutacja się zakończyła.

Nie wolno pytać o wiele spraw, bo to godzi w prywatność, uczucia itd za to
można gardzić człowiekiem, który wywiązał się z umowy? Nikt nie jest
wróżem/wróżką, by samemu odgadywac, czego druga strona chce i oczekuje.
Raz szukają byle jak najtaniej, innym razem robią z tego pytania
psychoanalizy, a jeszcze innym razem zadają to pytanie od czapy, na
wszelki wypadek. tak nie powinno być :) Powinny być jakieś standardy i
wzajemne poszanowanie. Skoro w ogłoszeniach są podane wymagania, zakres
obowiązków itd, to czemu nie podać innych informacji, które ułatwiłyby
życie obojgu stronom?

Pozostaje zatem odrzucić postulat obowiązkowego podawania kwoty
wynagrodzenia, za to skłaniać się ku obowiązkowemu zwrotowi kosztów. Niech
pracodawcy płacą dniówkę + koszta dojazdu... :)


--
Władza wie co mówi. Jak mówi że zabierze, to zabierze. A jak mówi że da,
to mówi.