W wiadomości news:eq22ql$q7o$1@news.onet.pl Liwiusz
<l...@w...poczta.onet.pl> pisze:

> "CO z tego, że pracownik zarabiający 1000zł kosztuje pracodawcę 20 tys.
> zł. Skoro go zatrudnia, to znaczy że mu się to opłaca"
> (proporcje specjalnie zawyżyłem, aby pokazać sens rozumowania).
Ale ono przy tych proporcjach w ogóle nie ma sensu, to zbędny zabieg.
Proporcje nie są zawyżone tylko uabsurdalnione, trzymajmy się
rzeczywistości.

> I jeszcze w kwestii kto to płaci: nie ma znaczenia kto, ważne że jest to
> koszt,
Otóż to. W globalnym rozrachunku tak właśnie jest. Zawsze twierdziłem i
twierdzę nadal, że pozapłacowe koszty pracy są zbyt duże (zas płacowe za
małe).

> który musi ponieść pracodawca (bez względu na to, czy pracownik przyniesie
> zysk, czy nie).
Normalne ryzyko biznesowe związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Której prowadzenie nie jest przymusowe. Ale długo ponosić ich nie będzie.
Zapłaci jedną czy kilka wypłat, a potem pracownika zwolni, albo zwinie
działalność, albo jego zwiną.

> Dzielenie tego na "to płaci pracownik, a to pracodawca" to tak jak
> twierdzenie, że konsument nie płaci Vatu, bo to przecież piekarz, u
> którego chleb kupuje, płaci ten podatek... Czyli nawiność.
Oczywiście. Za wszystko płaci pracownik. Jeśli z jakichkolwiek przyczyn (czy
to zawinionych przez siebie czy też nie) nie jest w stanie zapłacić, to w
krótkim czasie jest bezrobotnym.

--
Jotte