To wszystko jest szalenie mądre, spójne i przekonujące. Ma tylko jedną wadę.
Nie wyjaśnia jak długo moja jeszcze pracująca żona da radę utrzymać mnie i
dziecko, w sytuacji gdy dla pracodawców jestem już za stary do pracy, a dla
ZUS-u za młody do emerytury. Nie wyjaśnia również jak długo żona będzie
jeszcze mieć pracę i kto nas będzie utrzymywać gdy władze zlikwidują lub
sprywatyzują firmę żony. Bez rozwoju sektora państwowego nikt nas do pracy
nie przyjmie bo żona jest po 40-stce, a ja przed 50-tką. Przy takiej liczbie
bezrobotnych, pracodawcom wystarczy rezerwa ludzi do max. 35-go roku życia.
Starszymi już się nikt nie interesuje, chyba że mają rentę. Ani my ani nasze
bliższe i dalsze rodziny nie mamy predyspozycji ani pomysłu na własną
działalność, więc podjęcie takiego działanie oznaczałoby samobójstwo.

Marek


--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/