>
> Z pewnym przerazeniem obserwuje te dyskusje. Kierownik dzwoni podczas
> choroby nie po to, zeby mobbingowac pracownika, ale dlatego, ze potrzebuje
> do pracy informacji, ktora ten pracownik posiada i ktorej nie posiada nikt
> inny obecny w firmie. Wszystkie rozwazania obracaja sie wokol tego, jak
> "uciec" od udzielania odpowiedzi na pytanie, zamiast zastanowic sie, jak
> na
> przyszlosc nie dopuszczac do sytuacji, w ktorej konieczne jest wykonanie
> takiego telefonu. A to jest dosc proste zadanie z dziedziny zarzadzania
> wiedza. Jesli jakis pracownik posiada wiedze kluczowa dla jakiegos
> dzialania
> w firmie (chocby prostego) - "gdzie znajduja sie dane materialy" "kim jest
> dana osoba, ktora moze napisac maila, jaka sprawe z nia omawiamy i na
> jakim
> jest etapie" itd., to te wiedze trzeba zapisac w sposob umozliwiajacy
> korzystanie z niej ewentualnemu zastepcy - na okres choroby, urlopu, a
> wypadki tez sie przeciez zdarzaja (i w przeciwienstwie do lzejszej choroby
> lub urlopu moga calkowicie uniemozliwic zapytanie pracownika o cokolwiek).
> A
> kierownictwo powinno zrozumiec, ze koszty czasu poswieconego na takie
> zabezpieczenie wiedzy sa nizsze niz ewentualne koszty wynikajace z nie
> posiadania dostepu do tej wiedzy w krytycznym momencie.



Jasna sprawa kiedys tez w czasie choroby robilem to i owo i teraz jakby ktos
inny mnie o co poprosił to pomoge ale zminil sie kierownik na gorszy model
powiedziłbym raczej ze kretyn a wszystko wywala do góry nogami klientow tez
Mimo prob nie sposob sie z nim dogadac a wszystko co moze chciec jest w
komputerze a ze sobie nie mozee poradzicz ze swoim stanowiskiem to nie
moja wina.
A podobno rekrutowali ze znajmoscia office ech....

Pozdrawiam
Robert