W wiadomości news:h9nev7$alp$1@atlantis.news.neostrada.pl jacem
<j...@1...pl> pisze:

>>>> Naciskam na mojej własności mój własny przycisk "rozłącz".
>>> Weź pod uwagę, że pracownik odbierający taki telefon zawsze ma stres,
>>> spowodowany tym, jak zachowa się szef następnego dnia, i jakie będą tego
>>> konsekwencje, zwłaszcza jeśli komuś zależy jednak na tej pracy.
>>> Niestety, buracy stosują różne metody nacisku, a ludki się po prostu
>>> boją.
>> Takim nie można pomóc. Trudno - niech idą na straty.
> Taka prawda. Ludzie w korporacjach są strachem podszyci.
Nie tylko w korporacjach - wszędzie. Cholera nie mogę znaleźć, a na jednym z
największych portali (onet, wp?) czytałem nie dalej jak 2 dni temu artykuł o
cechahch pracy w tzw. korporacjach, dość interesujący. Żałuję, że nie moge
podać linka.

>>> Dla szefa buraka, pracownik jest własnością firmy.
>>> Logiczne w tym przypadku, że jego czasem i telefonem może swobodnie
>>> dysponować.
>>> Proste.
>> Równie proste jest szefa buraka z błędu wyprowadzić.
>> Przyciskiem "rozłącz", a w razie czego pytaniem co go obchodzi jak
>> użytkuję swoja własność.
> Skutkuje (gdy nie ma innego wyjścia) mocne słowo, albo lewy sierpowy (bez
> świadków).
Nie jestem zwolennikiem metod siłowych, no chyba, że innego wyjścia naprawdę
nie ma.
Mocne słowo jak najbardziej.
A teraz opowiem dla odprężenia historyjkę żywcem z życia wziętą. Mój kumpel
(nie żaden tam "znajomy" tylko bliski kumpel) pracował sobie w serwisie
elektroniczno-komputerowym. A były to czasy, gdy komórki nie były zjawiskiem
codziennym. Toteż on miał także normalny stacjonarny telefon z sekretarką,
jeszcze taką na taśmę dyktafonową. Miał też szefa-upierda, który miał
zwyczaj dzwonić z debilnymi pytaniami typu "czy to ty robiłeś ten magnetowid
Sharpa, bo wrócił? To jutro go zrób", albo "a pamiętasz, że trzeba zrobić
rolki i sprzęgło w Grundigu i przetwornicę do Panasonica?" itd.
Trzeba pamiętać, że w tamtych czasach (nie tak odległych w końcu) nie było
funkcji identyfikacji dzwoniącego - odbierałeś w ciemno. No i on się w końcu
wkurzył i nagrał sobie anons sekretarki typu "nie mogę odebrać zostaw
wiadomość, telefony od Kowalskiego (szef) mam w dupie". Przez jakiś czas
cała firma wydzwaniała do niego tylko po to aby to usłyszeć, bo mieli
polewkę. Szefina się ponoć coś tam pultał, ale został łatwo pogoniony i
dzwonić przestał.

>>> Proste dla kogoś, kto jest świadom swojej silnej pozycji w firmie,
>>> wkrótce i tak zamierza odejść...itp itd...
>> To nie zależy od pozycji w firmie, tylko od szacunku do siebie, cywilnej
>> odwagi, asertywności itp., itd.
> Oj zależy od pozycji w firmie, i to bardzo.
IMO ani trochę.

>> Osobom o zafiksowanej postawie podległego i tchórzliwego sługi lub nawet
>> mentalności paraniewolnika trudno pomóc i chyba nie warto.
> Zdziwisz się, ale to wcale nie personel najniższego szczebla przejawia
> takie cechy.
Nie zdziwię się. To jest zjawisko występujące na wszystkich szczeblach.

--
Jotte