W wiadomości news:h9oetb$k1l$1@atlantis.news.neostrada.pl jacem
<j...@1...pl> pisze:

> Szef był właścicielem firmy czy tylko kierownikiem tzw. ZURiTu?
> Domyślam się, że chodzi o wczesne lata 90-te.
Nie pamiętam, chyba współwłaścicielem spółczyny, lata 90-te.

> Jesli to był mały serwis napraw sprzętu RTV, to wiem jak to jest.
> Zgrana brygada trzymająca sztamę może sobie pozwolić na takie numery wobec
> szefa(kierownika, właściciela). On wie, że jeśli "załoga" się "postawi",
> to jego zakład leży.
Mały raczej nie był.
Ale tu nie chodzi o zakład tylko o człowieka.

>>>>> Proste dla kogoś, kto jest świadom swojej silnej pozycji w firmie,
>>>>> wkrótce i tak zamierza odejść...itp itd...
>>>> To nie zależy od pozycji w firmie, tylko od szacunku do siebie,
>>>> cywilnej odwagi, asertywności itp., itd.
>>> Oj zależy od pozycji w firmie, i to bardzo.
>> IMO ani trochę.
> Obiektywnie, z pozycji niezależnego obserwatora, nie ma wpływu.
> Co innego dzieje się jednak w głowach uczestników akcji.
> Grają emocje. Pospieszne kalkulowanie "co będę z tego miał, a ile mogę na
> tym stracić"
Właśnie.
I klasyfikacja polega na tym, czy ktoś się temu mechanizmowi poddaje, czy
nie.

>>>> Osobom o zafiksowanej postawie podległego i tchórzliwego sługi lub
>>>> nawet mentalności paraniewolnika trudno pomóc i chyba nie warto.
>>> Zdziwisz się, ale to wcale nie personel najniższego szczebla przejawia
>>> takie cechy.
>> Nie zdziwię się. To jest zjawisko występujące na wszystkich szczeblach.
> Miałem okazję obserwować cały przekrój menażerii "korporacyjnej".
> Wierz mi. Tam gdzie pracowałem, tzw. menadżerowie kulturą i szacunkiem dla
> ludzi pracy, nie grzeszyli. Jak dla mnie to zwykli szmaciarze walczący o
> utrzymanie się na powierzchni szamba..
No bo oni już byli papką przeżutą i wyplutą przez tę maszynkę. To już nie
byli normalni, pełnowartościowi ludzie.

--
Jotte