Jotte napisał(a):
> W wiadomości news:eq1vef$mdn$1@inews.gazeta.pl grom@x
> <gromax@_wytnij_.interia.pl> pisze:
>
>> Nie zmienia to jednak postaci rzeczy, że żeby pracownik
>> dostał kwotę X, pracodawca musi wydać kwotę ~1,8 * X .
>
> Co nie zmienia faktu, że aby pracodawca mógł wydać kwotę ~1,8*X, z
> której pracownik otrzyma X, to ten pracownik musi najpierw wypracować te
> ~1,8*X.
> Czyli pracownik na siebie zapracował (mówimy, rzecz jasna, o pracowniku
> "uogólnionym").
> Zaś jeśli nie, to albo zła organizacja pracy, albo pracownik kiepski,
> albo jedno i drugie.

Albo wysokie koszty pracy. To tak jakby mówić:
"Nieważne, że z powodu wysokich podatków, pracownik który zarabia 1x
kosztuje 20x. Jeśli pracodawca nie zorganizował tak pracy, aby pracownik
zarobił, to jest to jego strata".

ALbo:
"CO z tego, że pracownik zarabiający 1000zł kosztuje pracodawcę 20 tys.
zł. Skoro go zatrudnia, to znaczy że mu się to opłaca"

(proporcje specjalnie zawyżyłem, aby pokazać sens rozumowania).

Chodzi o to, że przy wysokich kosztach pracy NIE WIDAĆ masy
potencjalnych miejsc pracy, gdzie opłacałoby się zatrudnić pracownika za
1000zł netto/1200zł brutto, ale z powodu tego, że koszt takiej osoby
wynosi 1800zł, nie zatrudnia się go -> większe bezrobocie.

A to, że widać, że 7 milionów osób pracuje i płaci te duże składki -
to naprawdę nie świadczy o niczym. Akurat w przypadku tych 7 milionów
się opłaca. A dzięki temu milion osób nie ma pracy.

I jeszcze w kwestii kto to płaci: nie ma znaczenia kto, ważne że jest
to koszt, który musi ponieść pracodawca (bez względu na to, czy
pracownik przyniesie zysk, czy nie).

Dzielenie tego na "to płaci pracownik, a to pracodawca" to tak jak
twierdzenie, że konsument nie płaci Vatu, bo to przecież piekarz, u
którego chleb kupuje, płaci ten podatek... Czyli nawiność.

--
Pozdrawiam!
Liwiusz
www.liwiusz.republika.pl