Jotte pisze:



>>> Otóż nie. Pracę należy bezwzględnie oddzielać od życia prywatnego.
>>> Hobby znajduje się w obszarze prywatności.
>> Twoja sprawa czy je oddzielasz czy nie. Ja nie oddzielam pracy od
>> prywatnego życia - pije piwo z kierownikiem i dyrektorem na spotkaniach.
> Nie oddzielaj, twoja rzecz. Będzie ci bardziej przykro jak cię bez
> sentymentów posuną na aut.

Dawno temu podziękowano mi za pracę podczas łączenia firm. Zrozumiałem
to i poszukałem nowej. Człowiek który mnie zastąpił był lepszy - nie mam
pretensji do pracodawcy, do siebie też raczej nie byłem na początku
swojej pracy. Nie można cały czas wygrywać, trzeba też parę razy sie
sparzyć, wyciągnąć wnioski i iść dalej. Najgłupszą rzeczą jest
czarnowidztwo na pl.praca.dyskusje.

>> Po za tym w pracy spędza się 1/3 swojego życia wiec jeżeli źle sie w
>> niej czujesz ma wpływ na pozostałe 2/3. Dlatego dobrze jest tak dobrać
>> pracę aby być z niej zadowolonym.
> To prawda. Ale ten wpływ nie musi być wcale taki oczywisty i można go
> zminimalizować, a nawet uczynić nieistotnym.

Ale moja praca to moja pasja, moje życie. Jak odpoczywam w weekendy
także o tym czytam. Czemu mam być zamknięty na życie w pracy?

To tak jak z kierowcami ciężarówek, są tacy co kradną paliwo i sprzedają
"oszczędności" a są tacy którzy po tygodniu w domu nie mogą wytrzymać i
dopiero w trasie czują że żyją. Naprawdę praca może sprawiać radość i
satysfakcje - ty tego nie rozumiesz i masz z tym problem. Ja zawsze
chciałem robić to co robie i pracowałem na to kilkanaście lat. Teraz się
z tego cieszę a to gdzie pracuję ma dla mnie trzeciorzędne znaczenie -
ważne aby robił to co lubię.


> Mnie tam wisi z kim chciałbyś siedzieć 8h, a z kim nie. Osobiście
> wolałbym oczywiście pracować z kimś, kto rozumie i potrafi szanować
> cudzą prywatność, ale gdyby nie umiał, to łatwo i szybko bym go
> naprostował.
> Reszty nie bedę komentował, bo sam sobie poradzisz z dyskutowaniem z
> własnym zdaniem.

Ja myśle że to komunizm w Polsce spowodował że pracę traktuje się jako
zło konieczne i ty właśnie tak ją traktujesz. Z takim podejście będziesz
zawsze złym pracownikiem choć możesz być dobrym w swojej dziedzinie.
Pracownik to nie tylko osoba wykonująca pracę powierzoną przez
pracodawcę ale także współpraca i tutaj być może były by z Tobą problemy.

Zapytaj zbrojarza w Stanach pracującego przy budowie mostu co sądzi o
swojej pracy. Powie że jest dumy z tego co robi i że swoim dzieciom
będzie mógł mówić pracowałem tutaj i dzięki mnie ten most stoi. O to w
tym chodzi.


>> Może właśnie taki HRowiec o tym wie i nie da ci szansy na pracowanie?
> Mentalnośc petenta.
> Skąd wiesz kto komu daje szansę?

HR ma schematy postępowań, te same pytania i testy psychologiczne.
Przeciętny HR to pracownik po pedagogice albo psychologii z kursem HR.



--
Pozdrawiam
Rafał