>> Mylisz się - jest łatwiejsze wyjście. Należy postanowić, że
>> nie ma żadnych emerytur i kto chce żyć jak już nie potrafi
>> pracować, ma być utrzymywany przez rodzinę...

> Jak każdy socjalista :) nie potrafisz sobie wyobrazić jeszcze
> prostszego wyjścia, gdy państwo nie będzie nic postanawiać na
> temat emerytur. One nie będą państwa w ogóle obchodzić. Po
> prostu chcąc taką emeryturę mieć dogadam się z prywatnym
> ubezpieczycielem, który mi ja wypłaci na uzgodnionych
> warunkach.

Nie jestem "socjalista" bynajmniej - od dawna żyłem z pracy
innych. Na temat emerytur też trochę wiem (OFE to znacznie lepsze
rozwiązanie tej kwestii niż prywatny ubezpieczyciel, oczywiście o
ile ma się pojęcia, jak w tym temacie się poruszać), a denerwuje
mnie nadmierna ingerencja państwa we wszystko, np. w to, czy mam
jeździć w pasach. Ale do rzeczy - mój tekst sprowokował
przedmówca twierdzący, że jedynym sposobem na wyjście z biedy,
jest ciężka praca. Ale wiesz? Można bardzo ciężko pracować - tak
jak Syzyf niegdyś - i nie mieć z tego nic. Wszelkie ogólniki
takie jak ten są szkodliwe i dobre w polityce. Sama praca to za
mało - należy znaleźć receptę "jak" i przewidzieć, "co z tego
wyjdzie".

J.K.
--
http://rsnb.republika.pl