stokrotka napisał(a):
> Ja chcę prostej reformy ortografii:
> Dopuśćmy pisanie "ó" zamiast "u",
> i "h" zamiast "ch".
>
> Te dźwięki się dla większości Polaków nie różnią.
> Uprośćmy życie dzieciom w szkole.
>
> 1. Dopuśćmy podwójną pisownię tych dźwięków.
> 2. Zmieńmy elementarze, w miejscach dotyczących tych liter.
> 3. Zlikwidujmy starą pisownię za 100 lat ( to dla dinozaurów)
>

Nie wiem, skąd bierze się dość powszechne mniemanie, że my Polacy mamy
prostą - w zasadzie - pisownię ("fonetyczną") - nie to, co np. Anglicy.
I wystarczyłaby reforma j.w., żeby w języku polskim tej samej głosce
języka mówionego odpowiadała jednoznacznie zawsze ta sama litera języka
pisanego. Relacje między językiem pisanym a mówionym są o wiele, wiele
bardziej złożone - i to w każdym języku, nawet w esperanto, które
pretenduje do pisowni "fonetycznej".

Narządy mowy mają określone anatomiczne i fizjologiczne cechy (pewną
"bezwładność"), które uzależniają brzmienie głosek np. od ich
sąsiedztwa. Ponadto sterowanie procesami emisji dźwięku przez narządy
mowy jest odruchowe, a więc nieświadome: w czasie mówienia kontrolujemy
mózgiem treść wypowiedzi, a nie brzmienie głosek. Mówimy: "mewa",
"mewy", "mewie" , i gdy chcemy powiedzieć, że widzimy dużo mew, mimo
woli i naszej świadomości z naszych ust wydobywa się "mef". Większość
piszących dyktando napisałaby ten wyraz poprawnie sugerując się tym, jak
zawsze chcą ten wyraz wymówić, a nie jak go rzeczywiście wymawiają.
Wydaje nam się, że mówimy "noc zimowa", gdy tymczasem brzmi to "nodz
zimowa" (chyba że między tymi wyrazami zrobimy sobie przerwę na oddech).
Po reformie ortografii zarządzającej pisownię fonetyczną, nagminnym
stałby się błąd "hleb" zamiast "hlep", bo większość Polaków nie
uświadamia sobie utraty dźwięczności przez spłogłoski na końcu wyrazów.
Jak po takiej reformie pisał się będzie "wschód" (np. słońca"): "fshut",
"fzhut"?

Radzę przejrzeć jakiś słownik polsko-obcojęzyczny z podaną wymową
polskich wyrazów (dla nie-Polaków).