Jakub Lisowski napisał(a):
>> Popatrz sam jakiego rodzaju stosunki przytaczasz: wykorzystywanie,
>> groźby. To są przecież sytuacje skrajne.
> No tak rozumiem pozwolenie sobie z kimś na coś.
> Sytuacje nieskrajne mieszczą się według mnie wewnątrz dopuszczalnych
> norm stosunków międzyludzkich
Gdyby tak było, termin asertywności nie zrobilby większej kariery :)
Zauważ, że asertywność, czyli w skrócie "okreslanie na ile pozwalamy
sobie w relacjach z innymi i innym w relacjach z nami" odnosi się nie
tylko do sytuacji skrajnych ale też do tych, uznawanych za dopuszczalne.


>>> Tutaj bym nie przesadzał. Masz dodatkowo zdrowy rozsądek do planowania
>>> (tutaj nauczyłem się na przykład, że czas w którym mam coś zrobić to 4x
>>> to, co mi się wydaje i tak jest nabezpieczniej zaraportować), od
>>> przyjmowania porażek masz charakter, podobnie jak do doprowadzania
>>> rozpoczętych działań do końca.
>> No właśnie ten Twój zdrowy rozsądek i umiejętność radzenia sobie z
>> porażkami, wynika z Twojej inteligencji, nie mającej nic wspólnego z IQ.
> No ja tutaj będę obstawiał na geny, wychowanie i doświadczenie, ale to takie
> staromodne. Określenie tego inteligencją śmaką jest bardziej trendi.
Geny, doświadczenie, wychowanie. Inteligencja płynna nierozwiązywalnie
związna jest z czynnkiem genetycznym. A skrystalizowana z nabytym
doświadczeniem :)

Więc jak - jest to kwestia Twojej inteligencji? :)

> Z drugiej strony - ciekawe jak słowo 'inteligencja' jest rozumiane, to
> znaczy, skąd w powszechnym mniemaniu człowiek dowolną inteligencję ma.
W powszechym mniemaniu? Umie wywrzeć odpowiednie wrażenie :)

pozdrawiam
Maciek