hjk napisał(a):

>> - dobry kandydat zawsze przegra z członkiem rodziny szefa
> Oczywiście.
>> - pracodawca z rozmysłem wykorzystuje pracowników
> Oczywiście.

O te dwie kwestie mnie bardzo zainteresowały, więc pozwolę się na nich
skupić. Najpierw pierwsza kwestia. Otóż niedawno na jednym z wykładów
z Mikroekonomii miałem poruszoną właśnie kwestię zatrudnienia
"po znajomości". Zgodzisz się ze mną (mam nadzieję), że celem firmy
jest generowanie zysku. Wytłumacz mi więc proszę, jakim to cudem
typowe przedsiębiorstwo prywatne, którego celem działania jest _zysk_,
może zatrudniać niewykwalifikowane osoby z rodziny, które zamiast
spodziewanego zysku przynoszą firmie stratę? To w takim razie kto
będzie generował zysk w firmie, gdzie panuje tylko polityka
zatrudniania przez znajomości? [1] Sam pan szef będzie
zapier...ał za członków rodziny?

Druga kwestia, tzn. 'pracodawca z rozmysłem wykorzystuje pracowników'
stoi w oczywistej sprzeczności z tezą pierwszą. Jak się zatrudnia
rodzinę, to nie można jej wykorzystywać. Dodatkowo ośmielam się
zauważyć, że maksymalne wykorzystywanie pracownika jako sposób
zarządzania nim, nie powoduje osiągnięcie najlepszych wyników
i największej wydajności pracy tegoż. I śmiem twierdzić,
że pracodawcy w znakomitej większości zdają sobie z tego sprawę.
Tym bardziej że tego typu problemy są poruszane już na poziomie
podstawowym teorii zarządzania organizacją, ludźmi itp.

Oczywiście zgodzę się że negatywne przypadki podobne do tych
które opisujesz występują, ale nie zgodzę się że jest to reguła.
Już raczej że są to wyjątki.

[1] Zakładam tutaj, że "po znajomości" to znaczy że taka osoba
nie spełnia minimum kwalifikacji na takie stanowisko i zasadniczo
nie będzie potrafiła podołać obowiązkom w pracy. W innym
wypadku to nie jest zatrudnianie "po znajomości", ale sytuacja
typu: "znam człowieka i wiem że sobie poradzi, więc po co mam
szukać innego, tracąc czas i pieniądze?".

--
Wojciech 'Proteus' Bańcer
p...@p...p