> > > państw EU, które mimo wielkich narzutów socjalnych mają prawie
> identyczny
> > > dochód jak US, tempo rozwoju też zbytnio się przez ostatnie 40 lat nie
> >
> > a tu juz twoja niewiedza.
> > ani dochod panstw EU nie jest taki sam jak usa, ani ich tempo rozwoju
> > nie jest takie samo.
>
> USA dochód: 33 900 USD.
> Szwecja 20 700 USD.
> Niemcy 23 000 USD.
> Holandia ok 23 000 USD.
>
> Są różnice.

I to znaczne, półtora raza :-)

> Tylko, że w Europie poniżej minimum socjalnego nie żyje 15%
> społeczeństwa. W Europie skandal taki jak z Enronem i jego funduszem
> emerytalnym nie byłby możliwy.

Nie słyszałeś o przekrętach z Vivendi? :-) W Europie takie rzeczy dzieją się
bez przerwy (inaczej niż skanadalem nie mogę nazwać tego, że dopłaca się
miliardy euro do nierentownych firm czy branż, które są faktycznymi
bankrutami), różnica jest taka, że w USA od razu się bankrutuje, a w Europie
firma jest podtrzymywana przez państwo. Europa ma swoje skandale, jak
regulacje procesów produkcji, które w Stanach nie mogłyby mieć miejsca.

> Stanach jest. Po drugie: Europa startowała
> po II w.ś ze zdecydowanie niższego poziomu.

A kto pomógł? USA wywaliło w II WŚ masę kasy.

> To nie były spalone, drewniane
> miasta, jak w przypadku wojny secesyjnej.Poza tym są wygrani na rewolucji
> technologicznej, która zaczeła się na przełomie lat 70/80 a którą USA
> potrafiło sensownie wykorzystać.
> Dodatkowo musisz pamiętać, że tu jest Europa. Bogactwo nie jest uznawane
za
> coś złego czy nagannego. Ale żaden rząd europejski nie dopuści do
powstania
> 15-20% obszarów biedy, które będą wylęgarnią różnych nazistowskich lub
> lewackich ruchów.

Dziwnie się składa, że owe obszary w USA powstają pomimo zwiększonej
redystrybucji PKB. W XVIII (czasie prawdziwej wolności gospodarczej) klasą
przeważającą w USA była klasa średnia. Paradoksalnie zwiększenie parasola
socjalnego może doprowadzić w dłuższym okresie do zwiększenia się
faktycznego ubóstwa. Europa cały czas płaci rachunek za swój system, USA też
za wszelkie programy obciążające budżet (rozmaite Deale to najlepszy
przykład).

> Inną sprawą jest fakt, że jeszcze w latach 70-tych, mimo bardziej
> konserwatywnego podejścia do gospodarki USA, gospodarka USA uważana była
za
> mało konkurencyjną i borykała się z dużym bezrobociem.

No więc, tak jak pisałem, New Deale i pociotki Keynesa. I nie, nie OT,
Keynes po prostu nie miał racji, na gruncie teorii jego metody można
rozpierniczy w drobny mak, na gruncie praktyki nie stało się nic innego. Sam
Sir John-Maynard K. wyraźnie zaznaczył pod koniec swojego życia, że nie
tworzył ekonomii na czas pokoju, on chciał tylko wygrać z Wielkim Kryzysem
czy zniszczeniami powojennymi. Oczywiście to, czy te metody są skuteczne
także w wyjątkowych sytuacjach, jest mocno dyskusyjne (teoria nie skłania do
takiego twierdzenia, praktyka też raczej nie).


--
++ Michał Gancarski ++
++ w...@e...org.pl ++
Even if a woodchuck could chuck wood
why would the woodchuck chuck?