Użytkownik "Nina M. Miller" <n...@p...ninka.net> napisał w wiadomości
news:m2hebrczjt.fsf@pierdol.ninka.net...
> i dlatego nic ci sie nie udaje.
Hmmm być może nie twierdze, że tak nie jest. I to co napisze za chwilę nie
będzie próbą usprawiedliwiania samego siebie, chociaż sam nie wiem, może i
będzie.
Wiesz człowiek ma swoją taką bateryjkę i ona w zależności od osoby starcza
na więcej lub mniej. Żeby się po do końca nie rozładowała potrzebny jest co
jakiś czas chodźby malutki sukces. Kiedy tych sukcesów w życiu jest
odpowiednio dużo bateryjka jest tak naładowanatak mocno, iż człowiek wręcz
tryska energią. Kiedy jednak bateryjka zbyt długo nie jest ładowana
przychodzi kryzys. Z czasem jeśli ten bardzo niski stan energii zbyt długo
się utrzymuje, jaj naładowanie jest wręcz niemożliwe, a wręcz niezbędny jest
wręcz cud. Bateryjka ta nazywana jest psychiką. Tyle z psychologii. Teraz o
faktach. Nie wiem na jakim etapie wyładowania jest moja bateryjka, ale śmie
twierdzić, iż jej poziom energetyczny jest już bardzo niski. Zdaje sobie
sprawę z mojej obecnej depresji (bo tak stan ów z pewnością można nazwać) i
jej wpływu na kształtowanie się mojego życia. Problem jednak w tym, iż
powoli już zaczyna mi brakować sił na to aby walczyć z otaczającą mnie
rzeczywistością, a prawda jest taka, iż głową muru nie przebije. Zaglądając
tutaj spodziewałem się znaleźć jakaś receptę na sukces. Tym większe pewnie
moje rozczarowanie, bo wszystkie wymienione tu przez Was metody w miarę
możliwości sprawdziłem już wcześniej. I żadna rezultatu nie dała. Zaczynam
powoli się przychylać do zdania innych, iż pracę w Polsce można dostać tylko
po znajomości. A przyznam się szczerze, iż taka myśl bardzo mnie rani. Nie
wiem, być może mi już jest jakiś cud potrzebny...
Pozdrawiam i proszę nie robić mi więcej wykładów z psychologii.

--
motto