> Po pierwsze trudno domniemywać, że ludzie opierają swoja przyszłość na
zasiłku,
> którego wypłata odbywa się przez pół roku, lub rok, zależnie od statusu
gminy.
> Możnaby dyskutować nad sensownością zasiłków, gdyby ich przyznawanie było
"do
> momentu znalezienia następnej pracy" wówczas rzeczywiście byłoby to
> niemobilizujące. Każdy, kto chce zyć w miarę normalnie (bo przecież za 440
zł
> nie da się wyżyć) będzie zmobilizowany do szukania pracy, a kto nie będzie
> chciał pracować to i tak się go do tego nie zmusi.
> Nie sugerujmy, że bezrobotni to darmozjady, bo większość z nich to
"ofiary"
> przemian ustrojowych i nie mieli żadnego wpływu a swój los, poza tym
płacili
> podatki gdy pracowali, wiec odbierają po części w formie zasiłku, to co
państwo
> dla ich na taka sytuację "uzbierało".


Ja w wakacje rozmawiałem z przedsiębiorcą ze Słupska, który mówił, że na
ogłoszenie o pracę przychodza do niego ludzie, którzy chcą pracować na
czarno, żeby nie stracić przysługującego zasiłku. Faktem jest że praca jest
na stanowiskach robotniczych więc i mentalność potencjalnych kandydatów jest
denna. Mimo wszystko daje to jednak wiele do myślenia.


wm