W wiadomości news:gqbphu$qtg$1@news3.onet The_EaGle <t...@t...pl> pisze:

>> Załóżmy że jesteś specjalistą w małej firmie
> zatrudniającej kilka osób. Często są rzeczy którymi TYLKO ty się
> zajmujesz. Pracodawca żąda od ciebie przyjazdu do pracy o 23.00 ty się nie
> zgadzasz i nie jedziesz.
A w jaki sposób żąda? Przecież nie przez telefon.

> Pracodawca wyrzuca cię z pracy - masz okres wypowiedzenia 1 miesiąc, bo
> zwolnić cię dyscyplinarnie nie ma szans. Ty masz miesiąc na znalezienie
> pracy a pracodawca miesiąc na poszukanie kogoś na twoje miejsce.
Pracodawca nie ma miesiąca. Ma kilka-, kilkadziesiąt godzin.
Bo ja zachorowałem właśnie, nie ma mnie w pracy i jestem nieosiągalny.
Pracodawca ma natomiast US, PiPę i co tam jeszcze można na karku.

> W dodatku ty nie będziesz w najmniejszym stopniu współpracował a wiec nowa
> osoba będzie się wdrażać w skomplikowane rzeczy kilka miesięcy przy
> założeniu że ta pierwsza z brzegu osoba będzie istotnie tak dobra jak ty.
> Mamy więc straty wielu twoich pensji które będzie musiał zapłacić
> pracodawca aby mieć to co miał zanim cię zwolnił. Widzisz tu gdzieś sens?
Pewnie, że jest sens, a raczej rozsądne postępowanie.
Pracodawca powinien zapomnieć o żądaniu, po prostu poprosić pracownika o
nadzwyczajne przybycie do pracy, zaproponować odpowiednią gratyfikację i
może się da dogadać.

> Tak wiec tylko idiota pracodawca by coś takiego zrobił, a skoro wiesz że
> pracujesz z idiotą to szukasz nowej pracy ZANIM cię zwolni.
Zależy od przyjętej strategii. A na idiocie można czasem nieźle pojeździć.

--
Jotte