"grom@x" <gromax@_USUN_.interia.pl> napisał

> oczywiście że tak. więc nagle zmieniamy się wszyscy w pracodawców?

Hmm... cóż. Każdy jest kowalem swojego losu. Jeśli nie podoba Ci się styl
pracy w danej firmie, to ją zmieniasz albo zmieniasz cały system swojego
zarobkowania. Jeśli nie podoba Ci się obsługa sklepu A, to idziesz do B, a
nie żalisz się na grupach dyskusyjnych.

> To że z jakiegos powodu przestał mi sie podobać mój zółty samochód, to nie
> znaczy że musze go od razu przemalowywać albo sprzedawać, prawda?

Ale nie znaczy to, że ktoś za Ciebie sprawi, że nagle ten samochód zmieni
kolor.
To jest zależne tylko od Ciebie. A jeśli tak, to albo to zmieniasz, albo
(jeśli nie możesz) godzisz się z tym i tyle. Filozofia budowy cepa ;-)

> Konflikt pracodawca-pracownik nie jest dobry, i tu mi chyba przyznasz
> rację?

No ba, oczywiście, że tak.

> Przytoczony przeze mnie przykład miał wskazywać co znaczy dla mnie
> podejście siłowe. a ty z tego wyciągasz jakieś dziwne wnioski

Nie widzę żadnego podejścia siłowego w formie wypowiedzi, jaką przytoczyłeś.
Zwykłe polecenie wydane przez przełożonego.

> nie robię problemu. to co napisałem dotyczy komunikacji. odpowiednie
> podejście i można zyskać zarówno w krótkim, jak i długim okresie. Jak
> problem zostanie przedyskutowany, to pracownik będzie wiedział dlaczego
> zalecenie pracodawcy jest dużo bardziej odpowiednie niż jego.

Może tak, a może nie, wszystko przecież zależy od sytuacji.
Są sytuacje, gdzie po prostu wydaje się polecenia "Proszę zrobić to i owo"
czy nawet "Zrób to i owo", a nie ma miejsca, czasu, powodu, by dany problem
podlegał jakiejkolwiek dyskusji.

> tez okazać, że pracownik będąc zdecydowanie blizej danego wykonawstwa
> podrzuci lepsze rozwiązanie dla pracodawcy.

Jeśli podwładny ma własny pomysł na rozwiązanie problemu, to może go
przecież przedstawić w każdej chwili.
Forma polecenia przełożonego nie ma tu żadnego znaczenia.

> urząd a pracodawca to coś zupełnie innego, strzał kula w płot.

No raczej co innego, ale chodziło mi o to, że czepiasz się pierdółek i
widzisz problemy tam, gdzie ich nie ma. Gdybym ja miała rozwodzić się nad
tym, czy szef powiedział mi "Zrób to jak najszybciej!!!" czy też "Moniczko,
jak myślisz, czy dałabyś radę zrobić to na teraz, co o tym sądzisz?", to
wpadłabym w paranoję ;-) Rozkładanie takich problemów na części pierwsze
rodzi konflikty, których przecież sam chciałbyś uniknąć. Jednym słowem -
przesadzasz :)

>> Od kiedy to ZZ mają za zadanie określanie formy poleceń służbowych
>> stosowanych przez pracodawcę?

> Nie, nie mają takiego zadania. Czemu miały by mieć?

Wynika to wprost z tego, co piszesz.

> Ludźmi jesteśmy i niejednokrotnie jest tak że ktoś musi nas sprowadzić na
> ziemię. W przypadku pracodawcy są to związki zawodowe.

Przede wszystkim jest KP, PiP i sądy pracy.
Szczęściem nie we wszystkich firmach są ZZ i chwała Bogu. Z własnego i
rodzinnego doświadczenia wiem, że firmy, gdzie prężnie działają ZZ ZAWSZE
mają problemy, których nie doświadczają firmy bez ZZ (podburzanie załóg,
idiotyczne i nieprzemyślane roszczenia, propagandowa polityka wśród załogi
prowadzona przeciwko pracodawcy). Smutne jest też to, że często ZZ mające
bronić interesów pracowników, bronią ich kosztem jedynie własne tyłki.

> Bo są silne i pracodawca nie moze ich lekceważyć. pojedynczego pracownika
> jest mu duzo łatwiej

Bzdura i tyle. Pracodawca ma zawsze bat w postaci KP, PiP i sądów pracy. I
wybacz, ale to on w walce prawnej z pracownikiem jest stroną praktycznie
zawsze skazaną na przegraną. W sensie takim, że w sprawach spornych wszelkie
wątpliwości najczęściej rozstrzyga się uznając domniemaną niewinność
pracownika, a winę pracodawcy.
Z kolei ZZ w chwili obecnej stanowią "państwo w państwie". Wprawdzie jeśli
działają w nim ludzie mądrzy, doświadczeni, realiści, którym zależy na dobru
całego zakładu (a nie tylko swoim), to oczywiste, że ma to rację bytu.
Problem jednak w tym, że zazwyczaj aktywiści związkowi to najwięksi
krzykacze, buntownicy i ... lenie potrafiący tylko żądać. Spektakularnym
przykładem są ZZ w spółkach skarbu państwa (kopalnie, stocznie itp.) Koszmar
to mało powiedziane.

Pozdrawiam
Emka