Wojciech Jaczewski pisze:
> gont wrote:
>
> Nie chodzi mi wcale o łapanie za słówka. Wiem przecież, że ten sposób
> rekrutacji to nie Twój wymysł, lecz powszechna praktyka. W swoich
> wypowiedziach głównie komentuję tę praktykę, a akurat tak się trafiło, że -
> przynajmniej częściowo - stajesz w jej obronie. Lubię czasami konfrontacyjny
> styl rozmowy (także na żywo), więc pomijam różne rozwlekłe wstępy,
> tłumaczące że nie chcę tutaj zarzucać czegoś rozmówcy, ale... Z tego samego
> powodu dobieram tutaj akurat takie a nie inne określenia.
>

Spoko, nie jestem taki wrażliwy :)

Ale tak naprawdę nie ma co bić piany. Każda metoda ma swoje zady i walety.

Za to zobacz jak przy okazji wychodzi jak bardzo co niektórzy mijają się
z potrzebami rynku.

To jest moim zdaniem ciekawe, że wpisanie oczekiwania trzech technologii
spotyka się ze świętym oburzeniem :) (Tak wiem że czasem w ogłoszeniach
jest koncert życzeń)

Tak naprawdę każda z metod natychmiast to wyłapie i to jest dobre.

Taki teatrzyk mi się ułożył:

- Dzień dobry, proszę nam coś o sobie opowiedzieć. Oglądaliśmy Pana CV,
ale mamy pewne wątpliwości...
- No właśnie, ja bym chciał na początku, żeby się Państwo zdecydowali
jakiego w końcu programistę potrzebujecie, bo ja to tylko C++. I proszę
nie mylić z C z klasami.
- wie pan potrzebujemy kogoś kto zajmie się taką aplikacją, ona działa
na bazie i stąd SQL...
- ale to potrzebujecie dwóch programistów!
- no raczej nie - to nie jest wielka aplikacja. Ale tego sql-a to dosyć
prosto jest się nauczyć. Właściwie to on przecież na studiach na pewno był.
- I co, pewnie to za 1500 brutto? Nieważne, ja i tak zajmuję sie tylko
algorytmami sortowania. Żegnam.

Proponuję akt 2 - ten sam delikwent w firmie, która daje "zadanie domowe".

Aha. Żeby nie było. Ja *nie jestem* pracodawcą :)

--
gonT
>>Trzeba się pilnować, bo inaczej ani się człowiek nie obejrzy, a już
zaczyna każdego żałować i w końcu nie ma komu w mordę dać.
(W. Wharton: Ptasiek)<<