> Zgodnie z tym co napisałes powyżej (i z czym sie zgadzam) trzeba po prostu
> przyjąć do wiadomości, że ta ich praca jest akurat "teraz i tu" po prostu
> nic nie warta. Nie maja po prostu nic wyjatkowego do zaoferowania.

Ale czy to znaczy, ze nie maja prawa zyc? Czy pracownicy najnizszego
szczebla, powinni zarabiac tyle, ze nie stac ich na przetrwanie niemalze?

Mi caly czas chodzilo o to, ze mimo oczywistosci twierdzenia, ze rynek placi
zgodnie z popytem na dana prace, mozna tez przyjac, ze ta cena jest juz
ponizej progu przetrwania i nie jest to dobre. Zgodzisz sie chyba ze mna?