Witam,


Pare dni temu w firmie w jakiej pracuje zapytano mnie, czy znam kogos kto
chcialby dorobic na umowie zlecenie. Umowa na miesiac czasu, niecaly tysiac
zlotych na reke za wprowadzanie danych. Zadzwonilem do kilku osob. Jedna z
nich odpowiedziala, ze jest zainteresowana. Kilka dni zajelo ustalanie
szczegolow. Wreszcie wszystko bylo ugrane - zleceniobiorcy mieli zaczac z
samego rano. Tymczasem otrzymuje wiadomosc, ze ta osoba sobie sprawe
przemyslala i doszla do wniosku, ze jej sie to nie oplaca. Gdyby bylo to
dluzej, albo wiecej placili... Pytam wiec, czy dostalaby wiecej gdyby
siedziala w domu.
Wiem jedno. W miejscu gdzie pracuje ta osoba najprawdopodobniej jest juz
spalona. Przestaje sie dziwic dlaczego mnie niektorzy nazywali dinozaurem,
gatunkiem na wymarciu - mnie oplacalo sie pracowac za darmo. Wielu ludzi
chcialoby zaczac od stalej pracy i dobrze platnej. Trudno jest im
zrozumiec, ze czasy sie zmienily i nie ma juz tak latwo. Nie twierdze, ze
wszyscy powinni zaczynac od darmowych praktyk - nie kazdy ma tyle szczescia
co ja, ze rodzice oplacaja dach nad glowa i wyzywienie. Ale przeciez umowy
zlecenie brac mozna. Zawsze jest to jakis grosz (na pewno wiekszy niz
bezrobocie bez prawa do zasilku), a dodatkowo wychodzi sie do ludzi, daje
sie poznac potencjalnym pracodawcom. Wyglada jednak na to, ze niektorych
charakteryzuje spora krotkowzrocznosc. Teraz jest za malo, za krotko - nie
oplaca sie. Ale przeciez po tej umowie moze pojawic sie kolejna - lepiej
wspolpracowac z kims kogo sie zna i kto sie sprawdzil, niz z nowymi
osobami. Wspolpraca moze sie coraz bardziej zaciesniac. Tak bylo wlasnie ze
mna.

W Bytomiu wprowadzono pewien program na probe - grupa bezrobotnych
otrzymala mozliwosc zatrudnienia sie jako stali konduktorzy i kontrolerzy w
autobusach. O ile sie dobrze orientuje umowa jest na dwa lata. Z tego co
slyszalem byl klopot ze skompletowaniem skladu, a chyba nawet jest nadal. I
gdzie sa na ten przyklad bezrobotni gornicy?

Inny przyklad - emeryt, ktory dorabia na pol etatu jako konserwator. Na
prace zalapal sie rowniez kolega. Mieli cos wykafelkowac. Kolega zabrals
sie do pracy, a po jakims czasie uslyszal:
- Zwolnij! Prace trzeba sobie szanowac!
Zdarza sie, ze przychodzi po kilku glebszych. Czasem nie jest w stanie
przyjsc i wtedy dzwoni, ze sie zle czuje. Tak wlasnie sobie szanuje prace.
Mozna powiedziec, ze martwic sie nie musi, bo jest na emeryturze. Ale skoro
mu nie zalezy az tak bardzo to dlaczego blokuje miejsce komus, kto bardzo
chetnie by popracowal uczciwie. Albo niech nie blokuje etatu, albo niechaj
pracuje tak jak powinien. Ktos powie, ze jaka placa, taka praca... A ja na
to, ze jak placa nie odpowiada to nie leci sie w kulki, tylko szuka sie
czegos innego.

Inny przyklad - rozmowa dwoch pan:
- Nie bede mogla smsow wysylac?!
- No nie.
- To po co ten caly internet?
- No wiesz... jestes w pracy i ten internet jest po to, abys wykorzystywala
go w pracy, a nie do celow prywatnych.
- Ale przeciez on jest darmowy!
- Dla ciebie darmowy, ale pracodawca za niego placi.
Niestety bardziej rozsadnej pani nie udalo sie chyba przekonac tej drugiej.

Podobnych przykladow mozna mnozyc. Nie, nie bronie pracodawcow. Wsrod nich
rowniez jest wielu takich, ze scyzoryk sie w kieszeni otwiera. Ale to
jeszcze nie oznacza, ze trzeba postepowac tak samo. Do czego prowadzi
zasada "oko za oko" mozna zobaczyc w Izraelu. Tam juz pewnie nie pamietaja
kto zaczal. Jest zamach wiec trzeba go pomscic. Pomszczony zamach trzeba
pomscic, a to wywoluje kolejna zemste. W efekcie co rusz slyszymy o nowych
zabitych. I to jest samonakrecajaca sie spirala. Zamiast doprowadzic do
jakiegos rozsadnego konca sytuacja staje sie coraz bardziej dramatyczna.



--
pozdrawiam
Greg