Jotte napisał(a):

>>> Zyjesz w jakiejs wyidealizowanej wizji swiata.
>> Każdy sobie żyje dokładnie w takim świecie, jaki sobie stworzy.
>> Nie ma inaczej. I nie będzie.
> Bzdurzysz. W świecie jaki sam sobie stworzył to żyje schizofrenik. ;)
> Na ogół człowiek, któremu pozostało choć trochę zdrowych zmysłów żyje w
> świecie w jakim przyszło mu żyć, dostosowuje się do niego, a tam gdzie się
> da stara się dostosować świat do siebie.

A nie lepiej najpierw poszukać sobie miejsca które pasuje? No jak się nie
chce to nie pozostaje nic innego jak się dostosować.

Pozdr,

--
Paweł 'Styx' Chuchmała
styx at irc pl

do góry

macko42 napisał(a):

> Co do prac magisterskich pisanych 'pod firmy'. Jaki to problem?
> Moi koledzy tak robili.

Problem taki, że nie każdy pomyśli o tym, tylko złapie temat z wywieszonej
listy, a potem marudzi.

Pozdr,

--
Paweł 'Styx' Chuchmała
styx at irc pl

do góry

W wiadomości news:dinn22$ghq$1@panorama.wcss.wroc.pl Paweł 'Styx'
Chuchmała <s...@t...ds.pwr.wroc.pl> pisze:

>> Na ogół człowiek, któremu pozostało choć trochę zdrowych zmysłów żyje w
>> świecie w jakim przyszło mu żyć, dostosowuje się do niego, a tam gdzie
>> się da stara się dostosować świat do siebie.
> A nie lepiej najpierw poszukać sobie miejsca które pasuje?
W każdym razie można spróbować.

> No jak się nie
> chce to nie pozostaje nic innego jak się dostosować.
Jak się nie chce albo jak się nie może. Albowiem slogan "chcieć to móc" jest
mniej więcej tak samo mądry i prawdziwy jak "praca czyni wolnym".

--
Pozdrawiam
Jotte

do góry

Użytkownik "Paweł 'Styx' Chuchmała" <s...@t...ds.pwr.wroc.pl> napisał w
wiadomości news:dinn66$gjk$1@panorama.wcss.wroc.pl...
> macko42 napisał(a):
>
>> Co do prac magisterskich pisanych 'pod firmy'. Jaki to problem?
>> Moi koledzy tak robili.
>
> Problem taki, że nie każdy pomyśli o tym, tylko złapie temat z wywieszonej
> listy, a potem marudzi.

We Wroclawiu funkcjonuje gielda tematow prac, tzn. firmy zglaszaja, na jakie
prace i badania maja zapotrzebowanie i ktos moze sobie obejrzec i wybrac cos
z tej listy, za co zglaszajaca temat firma go niewatpliwie polubi. Ale
wiekszosc tego to "zamowienia" na prace doktorskie, czyli wnoszace cos
nowego do dziedziny. Magisterki sa zazwyczaj dosc odtworcze i jesli juz sa
"rynkowe", to najczesciej jako pokazanie swojej bieglosci w dziedzinie, z
ktora sie wiaze swoja zawodowa przyszlosc.

Troche sie nasiedzialam swego czasu na konferencjach poswieconych m.in.
tematowi wspolpracy przemyslu z nauka i przedstawiciele firm powszechnie
narzekali na trudnosci w tej wspolpracy. Po pierwsze, wydzialy tych nauk, w
ktorych jest najwiekszy popyt na prowadzone badania (biologia, chemia,
farmacja, inzynieryjne) zazwyczaj nie maja tak wyposazonych laboratoriow, by
byc w stanie wziac takie outsourcingowe zlecenie na przeprowadzenie badan.
Poniewaz same firmy takie laboratoria czasem maja, jedyna mozliwoscia jest
sciagniecie do nich naukowcow i przez to drenaz mozgow z nauki do przemyslu,
choc firmy czesto (tam, gdzie nie ma scisle tajnych tajemnic firmowych)
wolalyby zlecac te badania na zewnatrz, bo to tansze, a do tego takie
projekty sa ograniczone w czasie. Drugie powszechnie wystepujace
zastrzezenie jest bardziej zaskakujace: uczelnie nie reaguja z otwartymi
ramionami na propozycje przeprowadzenia badan dla przemyslu. zastanawiaja
sie, czy wolno im taka dzialalnosc gospodarcza prowadzic, zaplatuja sie w
swoja wewnetrzna biurokracje (takie zarzuty padaly m.in. wobec PWr),
traktuja to jako instytucja jako klopot, firmy musza sie same dogadywac z
konkretnymi naukowcami chetnymi do takiej pracy, uczelnia jest pomijana... i
nie dostaje kasy za posrednictwo w tym kontakcie ani za wykorzystanie w
badaiach ich sprzetu i pomieszczen. Ponoc istnieje jakies niechetne
ideologicznie podejscie do wszystkiego, co traci taka komercjalizacja nauki.

I.

do góry

In article <dink9f$3ae$1@atlantis.news.tpi.pl>, T...@o...pl says...

> Dawno nie slyszalem tak idealistycznej wizji swiata. Przyznaj sie -
> pracujesz w firmie rodzinnej a twoj ojciec jest dyrektorem.

Nie. Pracuje w normalnej, prywatnej firmie w Wawie, gdzie przyjechalem
bez zadnych znajomosci i z kasa na miesiac przezycia. Pojawilem sie na
rozmowie o prace w firmie, ktora pierwszy raz widzialem na oczy.
Zaczynalem od odbierania telefonow jako pracownik telefonicznego centrum
obslugi klienta, a wiec ktos kto zarabial wtedy najmniejsze pieniadze.

> Niestety w tych
> zalozeniach tkwi podstawowy blad, bo awans dostaja nie ci lepsi, ale ci co
> maja lepsze uklady lub bardziej wejda w tylek szefowi. Tak niestety jest w
> wiekszosci firm - znam to z autopsji niestety.

To dziwne. Nie mialem zadnych ukladow i juz pracujac jako telemarketer
prawie co miesiac dostawalem bonusy - glownie za wysokie oceny
prowadzonych rozmow oraz za podejscie do pracy. Zdziwienie na twarzy
niektorych agentow wzbudzila sytuacja, kiedy w wolny dzien przyszedlem
na chwile do pracy, aby oddzwonic do jednego czlowieka, ktory wczesniej
dzwonil na infolinie i ktoremu obiecalem zalatwienie sprawy. Jedni byli
zdziwieni, ale szefowie to zauwazyli i juz wiedzieli, ze maja do
czynienia z kims, kto powaznie podchodzi do czegos, czym sie zajmuje.

Ktos wiec zajrzal w moje CV i zobaczyl, ze pasjonowalem sie informatyka
i robilem strony WWW. Zaproponowal mi wiec mozliwosc aktualizacji
firmowej bazy wiedzy. Zaczalem to robic i zaczalem sie tez zastanawiac,
co zrobic lepiej niz jest do tej pory. Zaczalem wiec wprowadzac nowe
moduly, nowe usprawnienia i nowe funkcjonalnosci. Przy tej okazji
zawracalem tez glowe ludziom z jednego z Dzialow IT, aby dali mi dostep
do bazy. Zaczalem im podsylac skrypty generujace tabele i procedury,
ktorych potrzebowalem. Przy okazji podpytywalem, co trzeba umiec, aby u
nich pracowac. I to zostalo zauwazone.

Ktoregos razu nadarzyla sie okazji - dzial ten byl calkowicie oblozony,
a musial sobie ktos poradzic z pewna baza, ktora miala byc przeslana
klientowi. Wiec pomoglem. Nastepnego razu zaczalem wspolpracowac po
godzinach z jednym czlowiekiem, ktory pracowal nad aplikacja. On
zajmowal sie programowaniem po stronie bazy danych, a ja tworzeniem
aplikacji. I to tez zostalo zauwazone. Zgadnij, komu zaproponowali prace
w tym dziale, gdy juz wiedzieli, ze potrzebuja dodatkowego czlowieka?

Dalej sie nie bede juz rozpisywal, bo przykladow moglbym wymienic wiele.
Najwazniejsze jest to, ze nie mialem zadnych znajomosci, zadnych
ukladow, a w firmie rozpoczynalem prawie od zera. I do prezesa nie
mowilem 'tato,' ani nikomu w dupe nie wchodzilem, jak sugerujesz.

> Znowu blad. Motywacja i starania nie maja nic wspolnego z wysokoscia
> zarobkow. Zyjesz w jakiejs wyidealizowanej wizji swiata.

Nie. Zyje w takim swiecie, jaki mnie otacza. Jak go postrzegasz, to
zalezy od Ciebie. Jesli postrzegasz go jako swiat ukladow, to nie
bedziesz mial motywacji do dzialania. Jesli zaczniesz go postrzegac jako
swiat nadarzajacych sie okazji, to zaczniesz dzialac w kierunku, ktory
sobie obrales. Zastanawiam sie, czy zadales sobie juz w ogole pytanie -
co Ty chcesz robic w zyciu? Co Cie pasjonuje? I co zamierzasz osiagnac w
ciagu najblizszych 5, 10 lat - krok po kroku? Czy znasz odpowiedzi na te
pytania?

> Obudz sie i zrozum
> ze dzisiejszy swiat pracy to uklady i wchodzenie w tylek, a nie awanse w
> nagrode za wlozony wysilek.

Ale ja sie nie chce z niczego budzic. Ja dostrzegam mozliwosci i tak juz
pozostanie. Nie zaczne nagle dzieki Twoim namowom dostrzegac przeszkod,
gdyz to by bylo samobojstwo, kolego. Zapewniam Cie, ze wiele zalezy
wlasnie od tego jak postrzegasz swiat wokol Ciebie.

> tyle ze wszystko powyzsze mozna osiagnac tytlko dzieki kasie

Nie. Mialem taki okres, w ktorym zapieprzalem od rana do wieczora dla
kasy. Zaczalem byc coraz bardziej zmeczony, niewyspany i zestresowany. I
zadalem sobie wtedy pytanie - co z tego, ze zarabiam kase, skoro nie mam
kiedy jej wydawac? Uswiadomilem sobie, ze kasa to dobra rzecz, bo
pozwala na wygodne i przyjemne zycie. Wlasnie. Celem nie jest kasa, ale
wygoda i niezaleznosc w zyciu, ktora gwarantuje. Ale wazne jest tez
wlasnie normalne zycie.

> > Kasa to nie wszystko.
>
> no nie ---- ale prawie wszystko

Nie sadze tak. Na brak kasy nie narzekam i wiem, ze to nie wszystko.
Jest ona warunkiem koniecznym do bezstresowego, niezaleznego i wygodnego
zycia, ale to jednak nie wszystko.

..:: fabio

do góry

In article <dinkp2$r19$1@inews.gazeta.pl>, c...@W...pl
says...

> Wiekszosc =/= wszystkie. Znajdz sobie normalna i nie marudz.

Dokladnie. Jako gowniarz rozpoczynalem od pracy w radiu w malym
miasteczku. Firma rodzinna, wiec szanse na osiagniecie czegokolwiek byly
zerowe. Wiec, gdy skonczylem szkole srednia, to juz po roku wynioslem
sie stamtad i przenioslem do Wawy, bo wiedzialem, ze tam beda wieksze
szanse na osiagniecie czegokolwiek. Podstawa to znalezienie miejsca,
ktore bedzie przyjazne rozwojowi, a nie siedzenie tam, gdzie sie nie da
i narzekanie, ze wszedzie jest do bani.

> Widzisz, wlasnie dlatego zespól dobieram sobie przede wszystkim
> pod katem charakteru, a dopiero sposród tych, którzy charakterem
> pasuja, wybieram najlepszych merytorycznie. Bo ci, nawet jesli
> nie sa jeszcze idealni, wiem ze beda mieli motywacje rozwijac sie
> nadal -- tacy co to pracy nie lubia tylko o kase im chodzi, jak
> juz ta kase maja to spoczywaja na laurach.

Zgadza sie. Dlatego ja lubie miec w dziale ludzi, ktorzy pasjonuja sie
tym, co robia. Naleza do grupy tych, ktorzy wiedza, czego chca od zycia
i kim chca zostac w przyszlosci. Z optymizmem patrza w swoja przyszlosc
i wierza, ze wlasne cele uda im sie osiagnac. Wierza w zasade 'jak sobie
poscielesz, tak sie wyspisz,' a nie 'nalezy mi sie, bo swiat to uklady i
spisek masonow.' Marudzacych i pesymistow mi nie potrzeba, bo wciaz
szukaja dziury w calym i stwarzaja nieprzyjazna do pracy atmosfere. Do
charakteru pracownika przyklada sie jednak duza uwage, bo pozniej
bedziemy spedzac z nimi polowe zycia.

> Kazdy sobie zyje dokladnie w takim swiecie, jaki sobie stworzy.
> Nie ma inaczej. I nie bedzie.

Lepiej tego nie mozna ujac.

..:: fabio

do góry

In article <dinm24$uat$1@news.dialog.net.pl>, t...@W...pl says...

> Bzdurzysz. W swiecie jaki sam sobie stworzyl to zyje schizofrenik. ;)
> Na ogól czlowiek, któremu pozostalo choc troche zdrowych zmyslów zyje w
> swiecie w jakim przyszlo mu zyc, dostosowuje sie do niego, a tam gdzie sie
> da stara sie dostosowac swiat do siebie.

To nie bzdura. Bardzo duzo zalezy wlasnie od tego jak postrzegasz swiat.
Wygrywaja ci, ktorzy potrafia dostrzec szanse tam, gdzie inni widza same
przeszkody. Grunt to umiec znalezc miejsce dla siebie i wplywac na
swiat, ktory nas otacza, a nie poddawac sie jego kazdemu dzialaniu jak
piorko na wietrze. A nawet, jesli jest cos, na co nie masz wplywu -
zawsze masz wybor, jaka bedzie na to Twoja reakcja i co z tym zrobisz.

..:: fabio

do góry

In article <dinh7b$ed5$1@panorama.wcss.wroc.pl>,
s...@t...ds.pwr.wroc.pl says...

> I pracujesz na etat? I pracodawca Cie nie wykorzystuje? I praca Ci sie
> podoba? I Zarabiasz wiecej niz 849 brutto? I masz umowe o prace? I jestes
> szczesliwy? I jestes cyklista? - wszystko jasne.

Ano dziwne, co? Pewnie klamie i zaraz napisze, ze szukam
wspolpracownikow do fantastycznego biznesu emailowego ;)

..:: fabio

do góry

Użytkownik "Kira" <c...@W...pl> napisał w wiadomości
news:dinkp2$r19$1@inews.gazeta.pl...

>
> Widzisz, właśnie dlatego zespół dobieram sobie przede wszystkim
> pod kątem charakteru, a dopiero spośród tych, którzy charakterem
> pasują, wybieram najlepszych merytorycznie. Bo ci, nawet jeśli

Pewnie to wywola wsrod niektorych niesluszne oburzenie, ale moja obecna
pracodawczyni zwolnila ostatnio czlowieka, ktory merytorycznie byl dobry,
ale, cytuje, "wszystko, co mowil, mowil pelnym pretensji i zaplakanym tonem
skrzywdzonej osoby". Ludzie o bardziej pozytywnym nastawieniu zaczeli byc
zdenerwowani jego stylem bycia i zaczeli w roznych drobnych i mniej drobnych
sprawach odmawiac udzielenia pomocy, spychac na siebie nawzajem rzeczy
wymagajace blizszego kontaktu z nim itd., wplyw na ogolna wydajnosc byl
oczywiscie negatywny i merytoryka nic nie pomogla.

I.

do góry

Immona <c...@n...googlemailu> napisał(a):

> > Nie wierzę, żeby na zachód od Odry, jakikolwiek sektor usług był opanowany
> > przez wędrownych w takim stopniu jak w Polsce.
> >
>
> a ja Ci powiem, ze Polska cechuje sie mala elastycznoscia na tle starej UE,
> a zwlaszcza USA. W USA przeprowadzki za praca, przekwalifikowywanie sie,
> czeste zmienianie pracy to w bardzo wielu branzach chleb powszedni
> traktowany jako cos normalnego.
>
Po pierwsze ktoś, kto się przeprowadził i tam pracuje, to nie to samo co
pracownik wędrowny, który ma stałe miejsce zamieszkania, ale codziennie
jeździ po mieście, lub po całym kraju świadcząc usługi różne :)
Po drugie w Polsce ceny wynajmu mieszkań nijak się mają do poziomu dochodów
zwłaszcza, gdy trzeba się przeprowadzić całą rodziną.
Po trzecie jeżeli nawet dostanę pracę gdzie indziej, to co zmieni
przeprowadzka jeżeli tam żona będzie bezrobotna - to jeszcze gorzej, bo tu
okresowo można zalegać z opłatami, a w wynajętym juz nie.

Przekwalifikować się można - jasne - tylko, że w ciągu ostatnich kilku
miesięcy potencjalni pracodawcy nie chcieli mnie nawet do prac prostych
typu obsługa ksero czy skanera. Bezrobocie ciągle duże, a do tego na każde
wezwanie zgłasza się cała armia studentów i rencistów.

W lokalnej prasie co rusz pojawiają się sygnały czytelników, że nieliczne
wakaty są tylko dla studentów, rencistów lub po znajomości, więc to nie
jest mój wymysł z niemoznością zatrudnienia się - zwłaszcza powyzej pewnego
wieku.

Marek


--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/

do góry