Użytkownik "sjopa" <sjopa@(wyborcza-zmien).pl> napisał w wiadomości
news:c1l29d$q3k$1@inews.gazeta.pl

> oj, mylisz dwa pojecie - po pierwsze zarobki nauczycieli sa nie
> ustalane dowolnie a dyrektor (czy kto tam decyduje o zatrudnianiu)

Oczywiście, tutaj się z Tobą zgadzam ;)

> moze co najwyzej przyznac glodowe premie - my tu mowimy o wolnym
> rynku, gdzie ceny nie sa ksztaltowane przez ustawe tylko przez podaz
> i popyt na dana usluge - powtorze sie - to co "proponuje" Ani to
> upadlanie sie i psucie rynku a takie zachowanie szkodzi nie jej a
> przede wszystkim osobom, ktore naprawde cos wiedza

Tutaj także nie mogę się nie zgodzić ;)
Jest jednak jedno ale... często pojawiają się pytania "Ile można żądać?",
ale to nie jest takie proste, bo przecież to zależy właśnie od miejsca
pracy (duże/małe miasto) jak również od firmy, a w szczególności jej
pozycji na rynku. Dwie osoby o równorzędnych umiejętnościach i mających
identyczne obowiązki, a pracujący w dwóch różnych firmach mogą mieć
diametralnie różne zarobki.

Co do popytu i podaży, to ja rok temu ukończyłem anglistykę i również
miałem ambicje. Jak się później okazało nieco wyolbrzymione. Gdy poszedłem
na dwie pierwsze rozmowy kwalifikacyjne, to zaproponowano mi umowę o
dzieło i płacę w wysokości 600 zł na rękę. Myślałem, że kogoś śmiechem
zabiję... jednak później się okazało, że te posady zostały zajęte przez
bardziej zdesperowane osoby i ja nie miałem już czego szukać. Efekt jest
taki, że teraz prowadzę kursy za 900 zł na rękę, a że do pracy muszę
dojechać, to jeszcze 130 zł tracę na bilet. Wprawdzie jest to umowa o
pracę, ale po przeliczeniu zastanawiam się czy przypadkiem nie lepiej było
przyjąć tamtą propozycję za 600 zł, ale przynajmniej na miejscu. Poza tym
również czytałem w Gazecie Wyborczej (listy płac) o osobach niewiele
starszych ode mnie, wykonujących podobną lub identyczną pracę, którzy
twierdzą, że zarabiają 3000 zł lub więcej. Problem w tym, że zależy gdzie
się mieszka i jakie są możliwości lokalne albo co się akurat trafi, ale to
nie jest tak, że mając takie lub inne kwalifikacje, należy żądać tyle lub
tyle. Żądać można, ale roboty można równie dobrze nie dostać wcale. Na
korepetycjach, wbrew pozorom, nie dorobi się drugiej pensji. W mieścinie,
w której mieszkam, stawka 25 zł/godz. to już dużo (dla płacących), ale
oczywiście na grupach dyskusyjnych można przeczytać, że niektórzy kasują
50 czy 60 zł. Cóż z tego, skoro za tyle nie miałbym ani jednego chętnego.

Z w/w względów twierdzę, że owo "ile" zależy od pozycji firmy i miejsca
pracy, a nie od posiadanych kwalifikacji. W tym kraju tak niestety jest i
nie zanosi się aby coś w najbliższej przyszłości się poprawiło.

--
Gmork