Asia Witek <a...@b...pl> napisał(a):

>
> Użytkownik " leszek" <s...@g...pl> napisał w wiadomości
> news:bq4kia$lkb$1@inews.gazeta.pl...
> [ciach]
>
> wszystko ok, ale chyba mam jedno "ale" ;)
>
> > 4. Cały czas czytałem i czytam literaturę po angielsku. Przynajmniej
kilka
> > stron dziennie. Czytam bardzo dokładnie - wyraz po wyrazie, wszystko
> > sprawdzam w słowniku (patrz punkt 3), dokładnie przyglądam się zdaniom,
> > staram się dobrze rozpoznawać struktury gramatyczne. Czytanie idzie
> powoli,
> > ale uczysz się więcej. Najlepiej czytać klasykę - w moim przypadku to
> Twain
> > i Orwell. Zauważyłem, że Tomek Sawyer lepiej wychodzi po angielsku niż po
> > polsku.
>
> no wlasnie. Czy uczenie sie angielskiego na Tomku Sawyerze (z cala sympatia
> dla Twaina) nie przyniesie podobnych efektow jak uczenie sie polskiego np.
> na "Lalce" Prusa? ;)
> Znajomy, jednoczesnie nauczyciel angielskiego, jak najbardziej doradza
> czytanie po angielsku, ale sugeruje sieganie po nowsze pozycje. Za klasyke
> mozna sie zabrac jak sie jezyk pozna nieco lepiej, celem uzupelnienia i
> rozszerzenia slownictwa ;))
>

Wybacz złośliwą uwagę, ale mam wrażenie, że tutaj tkwi twój problem. Zamiast
pytać się różnych ludzi co masz robić, to po prostu weź się do roboty. Jak
się nie zaczniesz uczyć, to się niczego nie nauczysz. Bez wątpienia jest
różnica między językiem mówionym i pisanym, między jezykiem literackim i
potocznym (podobnie jak w polskim), ale najważniejsze to wziąć się do nauki,
a nie pytać się bez końca co robić. Angielski literacki XIX wieczny nie
różni sie tak bardzo od angielskiego literackiego współczesnego.

--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/