Piotr Dulik <p...@p...fm> napisał(a):

> No właśnie, czemu upierasz się przy tym żeby być pracownikiem najemnym?
> Idź na swoje a wtedy też będziesz dbał o własny interes a nie pracodawcy.
>
Z tego usilnego namawiania do pójścia na swoje wnioskuję, że pewnie
sam masz DG i nie możesz zrozumieć jak ktoś może myśleć z punktu widzenia
najemnego. W moim przypadku to nie jest upór tylko realizm. Skoro nie mam
pomysłu, bombowego produktu, lokalu, kapitału, to debilizmem byłoby
ładowanie się w przedsięwzięcie z góry skazane na niepowodzenie.

Większość kupuje tylko to musi, a pozorna zamożność niektórych: samochód,
dom, itp., wynika coraz częściej z możliwości otrzymania kredytu. Wystarczy
przejżeć dane na temat rosnącego zadłużenia społeczeństwa. Niektorzy
dyskutanci p.p.d. prorokują załamanie się systemu emerytalnego i rentowego,
tymczasem anatitycy przewidują, że system bankowy może się załamać prędzej z
powodu nie ściągalności coraz większej ilości rat kredytowych - przecież
płacić raty można tylko jak się pracuje.

Moje przekonanie o bezsensie podjęcia DG jest poparte nie tylko samym
przekonaniem, że się do tego nie nadaję. Moje przekonanie jest poparte
doświadczeniem. Parę lat temu próbowałem sprzedaży bezpośredniej jako DG.
Amway, Atwor, IDEA25, Fresh - te sprawy. Prawie nikt - poza małymi wyjątkami -
nie chciał tego kupować. Poza tym mentalność i stan portfela większości
powoduje fakt, że nie kupują produktu, który zależnie od wielkości rodziny
można używać przez 1-2 lat, bo wolą kupić co miesiąc coś tańszego mimo, że w
skali roku wyjdzie to drożej. Potwierdza to fakt, że tylko zamożni mogą
oszczędzać, a biedni poprostu nie kupują. Middle class w Polsce nie ma - są
bardzo bogaci, biedni i bardzo biedni. Ja się niestety nie obracam wśród
ludzi o odpowiednich dochodach, takich co już im nie wypada kupować tanich
produktów. Należałem zawsze do tej większości, która patrzy na towary z
punktu widzenia szczupłego portfela - bez fanaberii, to co niezbędne i jak
najtaniej. Miałem zarejestrowaną DG w czasach kiedy będąc na etacie można
było nie płacić ZUS-u, więc mozna było jechać w US na stratach i czekać na
cud, który spowoduje ruszenie biznesu z miejsca. Kiedy straciłem etat, DG
trzeba było wyrejestrować, bo nie dostałbym zasiłku z PUP. Teraz ZUS trzeba
płacić z samego faktu posiadanie DG, więc DG na rzeczywistych stratach jest
wyrafinowanym sposbem na zapaść finansową rodziny.

Jedną z najbardziej poszukiwanych DG jest przedtawicielstwo handlowe,
ale jak uczy przykład dyskutanta o nicku Pingwin, zabranie się za to osoby,
która się do tego nie nadaje, kończy się zwolnieniem, ogólnym zniechęceniem,
a nawet utratą zdrowia.

Poza tym do wykonywania najbardziej poszukiwanego zawodu w Polsce jest
niezbędne prawo jazdy i najczęściej własny samochód, bo lokalny rynek
kończy się najczęściej w ciągu miesiąca. Ja natomiast oprócz braku
predyspozycji do tej "kariery", nie przeskoczę braku prawa jazdy z powodów
zdrowotnych, a braku samochodu z powodów finansowych - nawet kredytu nie
dostanę.

Ja się nie upieram przy tym żeby być pracownikiem najemnym - ja jestem
po prostu typowym najemnym jak większość. Doświadczonym, odpowiedzialnym,
pracowitym, posiadającym dużą wiedzę z rozwojowej dziedziny, ale posiadającym
za długie CV dla większości pracodawców, którzy przy tym samym wykształeniu
wolą przyjąć absolwenta.

Marek


--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/