Dnia 12-07-2005 o 18:17:34 Stanislaw Chmielarz
<s...@u...com.PL> napisał:

> Przemysław Maciuszko wrote:
>
>> Stanislaw Chmielarz <s...@u...com.pl> wrote:
>>
>>> Niestety mylisz sie gowniarzu ... pozyjesz przekonasz sie.
>>
>> Ustalmy cos. Nie kazdy musi miec takie trudne dorastanie jak Ty.
>> Tudziez 'start zyciowy'. Wiec nie przenos swoich doswiadczen na
>> zycie innych.
>
> To oni sami musieliby sobie to przeniesc. Przypominam, ze dyskusja
> zaczela sie od opisu watpliwego uzasadnienia decyzji
> nieprzedluzenia umowy na czas okreslony w pewnej firmie.

Umowa na czas okreslony nie podlega przedłużeniu.
To, że ktoś zechciał poinformować o zamiarze braku kontynuacji współpracy
z wyprzedzeniem trzytygodniowym, jest moim zdaniem uprzejmością ze strony
firmy. W moim odczuciu, wystarczyłby tydzień (w przypadku 3-miesięcznego
okresu próbnego). Jeśli chodzi o mętność zeznań co do powodów - tu firma
zachowała się po prostu głupio. Moim zdaniem mozna spokojnie pisemnie
wyjasnic powody tej decyzji w eufemistycznych niekłamliwych słowach - np.
"praca niedokładnie zgodna z naszymi oczekiwaniami" (gdy pracownik leniwy
lub niekompetentny) lub "trudności z adaptacją do reguł naszej kultury
korporacyjnej" (gdy kłopoty w relacjach miedzyludzkich).

Oczywiście, decyzję tę powinien przedstawić bezpośredni przełożony,
odpowiednio poinstruowany w wypadku, gdyby to nie on zadecydował. W
przypadku dużych problemów z akceptacją decyzji przez pracownika, nalezy
mu po prostu odebrać plakietkę, wypłacić całą należność i pożegnać
(koperta przygotowana uprzednio na wszelki wypadek).

--
Odkąd myślę samodzielnie, głosuję na JK-M. http://pjkm.pl