Użytkownik "yetimir" <yetimir#wytnij#@poczta.onet.pl> napisał w wiadomości
news:dabg4o$8bi$1@nemesis.news.tpi.pl...
>
> "Maciek Sobczyk" wrote in message:
> >
> > Raczej przygotowałbym się na
> > zaprezentowanie siebie takim jakim jestem, a nie takim jakim uważam, że
> > powinienen być. Takie zachowanie trąci sztucznością, jest mało
wiarygodne
> i
> > na ogół się nie sprawdza.
>
> Mowiac o "przygotowaniu" mialem na mysli to, ze idac na rozmowe mam
> swiadomosc iz moge dostac pytanie "o krolewiczu" i jestem przygotowany
> "mentalnie" na taka ewentualnosc - musialbym miec klepki poprzestawiane by
> sie uczyc konkretnych odpowiedzi na takie tematy :))))
>
> >
> > BTW: czasami trafia mnie szlag, kiedy podczas ważnego spotkania zamiast
> > myśleć o wątku rozmowy, większą uwagę zwracam na poprawność moich
> > niewerbalnych komunikatów - ułożenie rąk, gesty, położenie stóp. Patrzę
na
> > ciało rozmówcy i odczytuję jego ukryte intencje, co i tak mi nic nie
daje
> a
> > tylko rozprasza moją uwagę.
>
> Tez mialem z tym duzy problem - oczytalem sie roznych rzeczy na temat np.
> jak, gdzie i kiedy trzymac rece i probowalem stosowac. Po pewnym czasie
> doszedlem do wniosku ze mam to gdzies - czulem sie nieswojo i
> nienaturalnie - powiedzialem sobie: jesli dla kogos wazniejsze jest jak
mam
> ulozone rece a nie to co mowie i soba reprezentuje to nie mam czego
zalowac
> jesli nie bede z ta osoba wspolpracowal.
>
> >
> > Jest taka zasada, o której - paradoksalnie - wiedzą doświadczeni
> > menedżerowie a nie wiedzą początkujący pracownicy. Ta zasada brzmi: "mam
> > prawo czegoś nie wiedzieć". Masz prawo nie wiedzieć jak to jest być
> > królewiczem na rozdrożu :)
>
> No i tu jest dylemat. Czytalem jakis czas temu artykul na temat jak sie
> zachowywac na rozmowach i jak odpowiadac na okreslone pytania. W artykule
> sugerowali, ze nie nalezy sie przyznawac do swojej niewiedzy w sposob
> bezposredni, czyli na pytanie "czy potrafi Pan obrocic kota ogonem" nie
> nalezy odpowiadac "nie potrafie", tylko "nie potrafie ale za to uwielbiam
> koty, potrafie je karmic, itd." Ja wychodze z zalozenia, ze jak czegos nie
> wiem to wole to szczerze powiedziec niz potem miec nieprzyjemne
> konsekwencje - jesli jest potrzeba to zawsze sie moge nauczyc.
Jasne że tak, nie sugeruję, że masz powiedzieć "nie wiem, w którą stronę
pojadę". Miałem na myśli, że zdziwienie jest tutaj najzupełniej naturalne.
Zgodnie z zasadą "mam prawo czegoś nie wiedzieć" po otrzymaniu dziwnego
pytania należy doprecyzować, co osoba, która je zadała miała na myśli. To
przecież klasyczne zachowanie z zakresu trudnych sytuacji z klientem. Kiedy
klient dzwoni z taką pianą, że nie rozumiesz kompletnie o czym gada, ale
wiesz, że jest wściekły obłaskawiasz go:

[doprecyzowanie]
"Proszę się uspokoić. Jestem pewien, że rozwiążemy ten problem.
Proszę powiedzieć, co dokładnie się stało"

(klient wyłuszcza problem)
[przeprosiny]
"kolega, który miał to zrobić zawalił bo niestety nagle zachorował/musiał
wyjechać/miał stłuczkę i nie zdążył na czas. Przepraszam za zaistniałą
sytuację."

[odzwierciedlenie]
"Rozumiem, że jest Pan podenerwowany, wcale się Panu nie dziwię, sam bym był
na Pana miejscu".

[przejęcie odpowiedzialności]
"Zajmę się tym osobiście. Moje nazwisko to Jan X."

[obietnica działania i poprawy]
"Jeszcze dziś się tym zajmę i jestem pewien, że sytuacja się już więcej nie
zdarzy ."

Są różne schematy, ten nosi dźwięczną nazwę POPO (od pierwszych liter) +
doprecyzowanie na początku.

W sytuacji rozmowy kwalifikacyjnej możesz zrobić to tak:

[doprecyzowanie]
"Proszę o kilka dodatkowych wskazówek - co tak naprawdę mam zrobić"

[przeprosiny - w tym wypadku będzie to raczej usprawiedliwienie, ale bez
"przepraszam że żyję"]
"Teraz już rozumiem. Chyba na początku opacznie zrozumiałem Pani słowa."

[odzwierciedlenie - tutaj będzie to parafraza - powtórzenie wypowiedzi
rozmówcy własnymi słowami]
"Rozumiem, że oczekuje Pani, abym ... ... ...

[nie ma przejęcia odpowiedzialności - odpowiedzialność od początku spoczywa
na Tobie, przemienia się ona w działanie naprawcze]
"A więc gdybym był tym królewiczem to zrobiłbym to i to"

A Ty pomiędzy każdą wypowiedzią zyskujesz min. 1 sekundę do namysłu. A to
całkiem sporo.

pozdrawiam
m.