Harry <h...@i...pl> napisał(a):

> Myślę, że po tym tekście odechce ci się pracować w tej "firmie"
>

Tepsa od lat realizuje programy, które są zgodne z ogólną tendencją, ale
realizacja ich stanowi dla załogi większą lub mniejszą rozrywkę ze sporą
dawką horroru. Teoretycznie się wszystko zgadza i przebiega w sposób
prawidłowy i zgodny z regułami wprowadzonymi jeszcze przez ekipę Balcerowicza
na początku lat 90-tych. Tepsa jest dużą firmą, spółką akcyjną, spółką
giełdową. Firma od lat się reorganizuje, ogranicza koszty, zmniejsza
zatrudnienie, wprowadza nowe technologie, nowe usługi, itp. itd. Problem
polega na tym, że system informatyczny, który w założeniu ma zastępować
zwalnianych pracowników jest chory od samego początku. Ma wadę wrodzoną
podobnie jak systemy Prokomu. Jego powstawanie i wdrożenie przebiega podobnie
jak powstawanie nowych szat cesarza z bajki Andersena, z tą tylko różnicą, że
produkt programistów jest bardziej realistyczny niż produkt cesarskich
krawców, ale jego użyteczność jest podobna. Identyczna jest otoczka
psychologiczna obu projektów. Autorzy systemu wygrali wprawdzie przetarg, ale
jak powszechnie wiadomo, z przetargami bywa różnie. Najmniej zadowolone jest
najbardziej liczne, ale najsłabsze ogniwo tego systemu - klient tepsy, który
jest tylko zakłóceniem tego wirtualnego świata budowanego przez zarząd
spółki. Oficjalnie system jest wielki i wspaniały, a krytyka to tylko
ujadanie kundelków (skąd my to znamy?), a role są sztywno podzielone: zarząd,
dyrekcja i kierownicy zbierają premie, a szeregowi pracownicy zbierają baty.
Panuje powszechna opinia o pracownikach tepsy, że to ignoranci, gbury i
nieroby. Tymczasem należy współczuć bohaterskiej załodze tepsy, która -
podobnie jak załoga ZUS-u - zmaga się od lat z narzuconym jej systemem
informatycznym budowanym łata na łacie zgodnie ze starą budowlaną
zasadą: "Stachu! Trzymaj ścianę żeby się nie zawaliła, a ja idę po wypłatę".
Jeżeli klient otrzymuje informację, że w systemie jest jakaś awaria, lub, że
system nie działa, to znaczy, że w tej chwili cały sztab ludzi miota się pod
presją czasu, żeby naprawić błędy wygenerowane przez system. A ludzie maja co
robić w pocie czoła i fali dzwoniących telefonów zwłaszcza w sytuacji
topniejącego zatrudnienia. To spora dawka adrenaliny podobna do sportów
ekstremalnych, ale śmierć grozi w zasadzie tylko na skutek ataku serca. Dzień
bez afery jest dniem straconym, a praca często przypomina sytuację z dowcipu
z lat PRL-u: Inspekcja przyszła na budowę, patrzą - ruch jak diabli,
pracownicy biegają w tą i z powrotem z taczkami. Inspekcja podchodzi bliżej i
widzi, że taczki są puste. Pytają najbliższego robotnika dlaczego biegaja z
pustymi taczkami, a on odpowiada: - Panie! Jest taki zapieprz, ze nie ma
czasu załadować! Przeciętny pracownik po 10-12 godzinach tego "kotła", często
po wyjściu z pracy zastanawia się co właściwie przez cały czas robił i nie
zawsze potrafi na to pytanie odpowiedzieć. Mimo fali zwolnień przyjmowani są
nowi pracownicy, ale juz najczęściej z co najmniej wyższym wykształceniem -
zarząd spółki też ulega magii dyplomów i zakłada zapewne, że jeden pracownik
z co namniej wyższym, zastąpi co najmniej dziesięciu ze średnim, a będzie to
dla niego jak bułka z masłem. Reasumując: STUDENCIE POLSKI! JEŻELI CHCESZ
NAUCZYĆ SIĘ JAK NIE POWINIEN PRACOWAĆ WIELKI SYSTEM INFORMATYCZNY OBSŁUGUJĄCY
I ROZLICZAJĄCY SETKI CENTRAL I MILIONY UŻYTKOWNIKÓW to zatrudnij się w
tepsie - jak się tobie uda dopchać :)


--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/