"Noe Bat" <n...@o...pl> wrote in message
news:gc0r2i$t6r$1@achot.icm.edu.pl...
>> A jak zaproponuje nieatrakcyjne wynagrodzenie, to sam się prosi żeby go
>> potem okraść? Przykład może skrajny, ale obrazuje tą samą logikę.
> Niespecjalnie. Pracodawca nie traci nic na samym oszukaniu co do wyglądu.

No to wprost: jedno i drugie to oszukiwanie usprawiedliwione własną
subiektywną racją. "Wydaje mi się że pracodawca nie powinien żądać zdjęcia?
To go oszukam i będzie sprawiedliwie", zamiast nie wysyłać zdjęcia wcale.
"Nie powinien sępić na wynagrodzenie? To mu dla ukradnę, tylko zabieram co
mi się należy", zamiast odrzucić ofertę. Jasne że ciężar inny, chodziło o
sposób rozumowania.

>> Można, wtedy się nie aplikuje.
> Czemu ? To nie jest merytoryczne kryterium, więc czemu miałoby
> eliminować ?!

Rzecz w tym, że to jest Twoje zdanie; pracodawca ma swoje i gra toczy się wg
jego reguł - to jego rekrutacja (w granicach prawa oczywiście, patrz koniec
posta). Te reguły znasz z góry i jeśli Ci nie odpowiadają, nie musisz brać
udziału - ale nie stosuj nieuczciwych metod dla obejścia reguł, które Ci się
nie podobają. W tym przypadku próbowałbym jeszcze bez zdjęcia - najwyżej
odwalą, nikogo przynajmniej nie oszukuję.
Kryterium wyglądu _może_ być merytoryczne, podawałem wcześniej przykłady.

>>>> Ja osobiście potrzebuję zdjęcia tylko po to, żeby
>>>> łatwiej rozpoznać kandydata czekającego na recepcji.
>>> Ciekawe czy wysyłasz jemu swoje zdjęcie ?
>> To ja mam go zgarnąć z recepcji, nie on mnie.
> No i co z tego ? Tak analogizując mógłbyś np. nie przedstawiać się na
> powitanie tylko na pożegnanie. Bez sensu. Jeśli klient daje Ci swoje
> zdjęcie to Ty powinieneś zrobić to samo.

Po co - tylko po to, żeby poczuł miłą symetrię w jakimś nieważnym fragmencie
procesu? Wystarczy że jedna strona wie jak rozpoznać drugą, a na budowanie
dobrej atmosfery są inne sposoby. Zdjęcie przydaje się też przy pisaniu
oceny po rozmowie - mając za sobą kilka rozmów pod rząd można łatwiej
wyciągnąć z pamięci obserwacje na podstawie skojarzenia twarzy ze zdjęciem w
CV. Kandydatowi w procesie rekrutacji zdjęcie prowadzącego rozmowę do
niczego nie jest potrzebne - to on jest przedmiotem oceny, a ciężar
organizacyjny nie spoczywa na nim.

>>>> protest przez wprowadzenie w błąd oznacza marnowanie cudzego czasu.
>>> Takie prawo rekrutowanego :)
>> W sensie moralnym? To że nie ma za to kary nie oznacza, że to jego
>> prawo. Pomyśl w drugą stronę - co czujesz, kiedy firma po rozmowie
>> obiecuje że oddzwoni niezależnie od decyzji i nie oddzwania? Uważasz
>> że to jej prawo? Ja nie, choć jak wiadomo jest to nagminne.
> No ale co ja mogę zrobić ?! Skoro firmy tak robią to widać im się to
> opłaca a tego nic nie przebije.

Zaraz opłaca. Na etapie rozmów kwalifikacyjnych kandydatów jest już tak
niewielu, że koszt ich poinformowania o odpadnięciu jest żaden. Najczęściej
nie chce się leniom po prostu, i to jest nie fair, bo jak się na coś umawia,
to trzeba dotrzymać. I tak samo w drugą stronę, nie jest fair oszukiwanie ze
zdjęciem. Jeśli masz wątpliwości, wyobraź sobie że szukasz niani, a
kandydatki jedna za drugą marnują Twój czas zgłaszając się bez
doświadczenia, choć napisałeś wyraźnie że musi być.To że jakieś zachowanie
nie jest penalizowane nie oznacza, że jest dozwolone.

>> Na koniec, nawiązując do aspektu prawnego dyskutowanego przez Liwiusza i
>> Jotte - przez "wymóg" rozumiem wyrażone w ogłoszeniu oczekiwanie, bez
>> precyzowania czy ma charakter prośby czy warunku dopuszczającego.
> Jak by nie było podane, to wyraźne kryterium oceny.

Sposób sformułowania ma decydujący wpływ na to, czy takie oczekiwanie jest
zgodne z prawem czy nie (ale nie chcę tego oceniać, nie jestem prawnikiem).
Żądania niezgodne z prawem moim zdaniem można spokojnie pominąć, choć nawet
wtedy bym nie odpowiadał oszukiwaniem.

Sporo tu napisałem punktowych dywagacji nt. moralności, ale można
podsumować, że dopóki zapotrzebowanie na zdjęcie jest zgodne z prawem,
powinno się grać fair lub nie grać wcale.