Czas uporządkować przedmiot sporu, bo zrobił się flejm :) Mnie nie chodzi tu
tylko o zdjęcie, bardziej o pryncypia.

Zgadzam się, że kandydatom może nie odpowiadać zapotrzebowanie na zdjęcie,
wyrażone w ofercie. Są dwie możliwości: wyrażono je jako prośbę lub wymóg. W
obu przypadkach można się nie stosować: w pierwszym przypadku z
niechciejstwa, w drugim przypadku bo to niezgodne z prawem. Sedno sprawy
jest w tym, że zagranie fałszywym zdjęciem jest oszustwem, może nie o
decydującym znaczeniu (skutkuje tylko stratą czasu), ale jak napisałem
chodzi o zasadę. Jeśli komuś nie odpowiadają reguły rekrutacji, to się nie
aplikuje zamiast oszukiwać - przecież nie ma obowiązku. Własne przekonanie o
niesłuszności takiego wymagania nie jest usprawiedliwieniem, bo udział w
rekrutacji jest dobrowolny. Jeśli dostaje się zaproszenie na dobrowolną
imprezę towarzyską, której reguły nam nie pasują, nie rozwala się jej łamiąc
te reguły i próbując nawracać ich autorów - tylko się nie idzie. Jest w tym
jakaś podwójna moralność - zezwalać sobie na obchodzenie
umówionych/dorozumianych reguł, jednocześnie oczekując ich przestrzegania od
drugiej strony (fakt, że jest wielu którzy ich nie przestrzegają, niczego
nie zmienia).

Wziąłem udział w tej dyskusji, bo prowadząc czasem rozmowy kwalifikacyjne
miałem kilka razy nieprzyjemność spotkać się z zagraniami, u podstaw których
leżały chyba podobne poglądy do tych, które prezentujesz. Najbardziej
wkurzające w nich było właśnie przekonanie, że kandydat ma prawo narzucać
drugiej stronie swoje oczekiwania odnośnie sposobu prowadzenia rekrutacji.
Otóż nie - to pracodawca określa reguły, kandydat je akceptuje albo nie
aplikuje. Przykład: assessment centre, planowana gra zespołowa wymagająca
dokładnie pięciu osób. Zaproszeni kandydaci zostali poinformowani, że to
będzie AC i uprzedzeni, że są szczególne powody żeby powiadomić w razie
wycofania / niemożności przybycia. Dla pewności dzień wcześniej po południu
potwierdzenie telefoniczne, czy rano wszyscy będą - jest ok. I co? Jeden
delikwent po przybyciu stwierdza, że on się w to bawił nie będzie, bo uważa
że to nieskuteczne narzędzie, nie ma sensu go stosować i woli zwykłą
rozmowę. I weź teraz szukaj na gwałt osoby z firmy, która akurat może na
kilka godzin rzucić swoje zadania i zagrać w zastępstwie jego rolę, żeby
pozostali czterej nie musieli jeszcze raz przyjeżdżać (o ściągniętych
asesorach nie wspominając). Ani mi w głowie zmuszać kogoś do czegoś na co
nie ma ochoty, ale wiedział wcześniej i swoje zastrzeżenia mógł wyrazić z
wyprzedzeniem, wtedy byśmy podziękowali i zaprosili kogoś innego. Tymczasem
on wie lepiej w jaki sposób my powinniśmy go sprawdzać i postanowił nam
POMÓC to zrozumieć. Czujesz? I to samo jest ze zdjęciem - jak nie
akceptujesz takiej prośby, to mów od razu, a nie graj Konrada
Wallenroda.Wolny rynek też niczego tu nie zmienia, po prostu zastanów się
jak byś się czuł, będąc rekruterem.

Żeby nie było, spójrzmy też od strony kandydata. O tym, że nie ma przymusu
grania w nielubianą grę, było już wyżej. Obawa przed negatywnym wpływem
zdjęcia też nie ma dobrego uzasadnienia. Jeśli wygląd jest ważny w tej pracy
(np. hostessa), to i tak zostanie oceniony na spotkaniu. Jeśli nie, to
jesteśmy w punkcie gdzie boimy się, że pozamerytoryczny aspekt wpłynie na
decyzję o naszym zatrudnieniu. Tutaj warto sobie uświadomić, że
najważniejszym celem rekrutera jest zatrudnienie osoby, która się nada.
Upraszczając - rekruter z działu rekrutacji boi się że ktoś potem zapyta
"kto przyjął taką lamę", a kierownik rekrutujący do swojego zespołu (jak ja)
zrobiłby sobie sam krzywdę, przyjmując osobę ładną ale mniej kompetentną.
Zgadzam się, że jeśli jest kilka osób ocenionych podobnie, pewnie wygra ta o
najlepszym wyglądzie. Jednak nie wyobrażam sobie, żeby gdziekolwiek ta
selekcja odbywała się w fazie czytania CV. Wysyłanie fałszywego zdjęcia nic
tu więc nie pomoże, a wręcz od razu grzebie szanse.

Gratulacje dla wszystkich, którzy dobrnęli do końca tego posta :)