Jakub Lisowski napisał(a):
> Dnia Wed, 23 Aug 2006 21:48:53 +0200, Irving Washington <m...@d...doPLer>
> w <ecibrc$b23$1@inews.gazeta.pl> napisał:
>
>> Jakub Lisowski napisał(a):
>>> Jeżeli to jest szkolenie wewnetrzne, to albo ankietę i test przeprowadzi
>>> się w trakcie pracy - oznacza to zmarnowanie kilku godzin pracy biura,
>> Max. 30 minut :)
>
> Zaraz - jeśzli szkolenie trwa 30 minut, to sorry.
Max 30 min. na wypełnienie ankiety.

>
>>> dodatkowo może to zaowocować tym, że wyniki ankiety będą drastycznie
>>> niższe od rzeczywistych umiejętności w przypadku braku motywacji do
>>> poprawnego (zgodniego ze stanem faktycznym wiedzy) rozwiązania zadań.
>> Nie sądzę by było to bardzo prawdopodobne.
>
> No zaraz. Skoro za nierozwiązanie zadania w ankiecie nic mi nie grozi,
> to po co je rozwiązywać?
Traktujesz tą ankietę jako zbiór zadań a to powinna być specyficzna
forma dialogu - jak robisz to i to?

>> A jakie są te inne środki? Może faktycznie są nieskuteczne, bo źle
>> dobrane do owej pani.
> Prośby, tłumaczenie, pokazywanie, demonstrowanie.
> Pani jest ogólnie chamska, nie ma czasu a potem natarczywie domaga się
> uwagi.
Zachowuje się tak na szkoleniu? Czy w sytuacjach indywidualnego
kontaktu, np. telefonicznego?

>> Jeśli szkoleniowiec nie zarżnie motywacji grupy, to przynajmniej część
>> będzie chciała się czegoś nauczyć.
> Jaka to zwykle część bywa?
Każda może być krytyczną. Zależy od tego, na jakim etapie znajduje się
grupa i co zrobi prowadzący. Dla mnie osobiście najtrudniejszy jest
początek szkolenia, kiedy opór w grupie jest największy, najsilniejsze
oczekiwania względem trenera, największa potrzeba określenia jasnych
zasad. To można porównać do sytuacji kryzysowej. Wówczas potrzebny jest
charyzmatyczny przywódca (Robert Giulliani, Napoleon albo nawet taki
Adolf H.) albo autorytarny menedżer. O ile przywódca i menedżer
dysponują narzędziami przymusu,to trener nie. Dlatego początek szkolenia
to przede wszystkim budowanie bezpieczeństwa uczestników i budowanie
zaufania. Jeśli go nie ma - jest trudniej.

Inny moment krytyczny, to próba konfrontacji uczestnika - nieformalnego
lidera grupy z trenerem (liderem formalnym). Jeśli trener niewłaściwie
ową konfrontację wykorzysta, grupa może obrócić się przeciwko niemu i w
efekcie niczego nie nauczyć.

>>> Jeżeli nie ma motywacji, najczęściej pieniężnej, niewiele osób chce
>>> się szkolić tak o, dla samego zdobywania wiedzy.
>> No właśnie tu się nie zgadzamy :) Miałem b. różne sytuacje na
>> szkoleniach - ludzi zmuszonych do uczestnictwa, ludzi zrobionych w konia
>> przez organizatora (im kazał przyjść na 8:00, mi na 10:00, czekali 2
>> godziny), ludzi zagrożonych bezrobociem, ludzi nastawionych bardzo na
>> anty (bo co ich taki gnojek będzie uczył), ludzi bardzo silnie tkwiących
>> w stereotypach i niechętnych na nową wiedzę etc. Za każdym razem jakoś
>> ową motywację dało się uzyskać.
>
> Szacuneczek w takim razie.
Dzięki :)


>> Nie pomyślałeś, że zwyczajną motywacją do szkolenia może być chęć
>> ulżenia sobie w pracy? I że opór przed szkoleniem jest naturalnym
>
> Jeżeli osoba nie zdaje sobie sprawy, że nauczenie się czegoś może jej
> ulżyć, to musisz jej to udowodnić.
No właśnie nie. Najlepsze, co można zrobić, to dać jej się samej
przekonać, że to się przyda (zgodnie z regułą celów - wewnętrznych i
zewnętrznych). Klasycznym otwarciem szkolenia jest zebranie od grupy
informacji, czego oczekują po szkoleniu. Później w trakcie można się do
tego odnosić, angażując ludzi w wypracowanie rozwiązań. Nie ma co się
jednak przejmować negatywną postawą jednej uczestniczki na początku
szkolenia. Ale koniecznie trzeba zareagować, bo taki sabotaż bywa
zaraźliwy - np. rozwinąć wątek - co dokładnie ma na myśli, mówiąc, że na
nic jej się to nie przyda, dlaczego tak sądzi. Potem taką osobę można
zaangażować (np. w kontrolę czasu wykonania ćwiczeń albo coś innego),
skonfrontować z grupą itp. Zależy od zachowania. Gotowego przepisu tutaj
nie ma.

> Po drugie - jeżeli będzie się jej pracowało lżej, straci podstawy do
> wiecznego narzekania, jak jest jej ciężko.
Wiesz, zastanawiam się nie nad tym, czy jest sens taką osobę szkolić,
tylko czy jest sens się z nią męczyć. :)

> Ale ja pracowałem w parabudżetówce, może w czymś generującym zyski jest
> inaczej.
Tak samo. Proces grupowy jest ten sam.

pozdr.
m.
--
Kochana Mary!
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
Tęsknię za Tobą tragicznie
A.T.Tappman, kapelan Armii Stanów Zjednoczonych