Jestem osobą niepełnosprawną, a rzekoma deklarowana pomoc państwa ogranicza
się do wydawania martwych przepisów, które w żaden sposób nie przyczyniają
się do poprawy statusu niepełnosprawnego na rynku pracy. Choć, jak
nadmieniłem, jestem osobą niepełnosprawną, mam kilka pasji popartych
wieloletnim doświadczeniem, jak również kursami zawodowymi (fotografia,
serwis komputerowy).
Od kilku lat bezskutecznie poszukuję pracy, zazwyczaj spotykając się z jawną
dyskryminacją ze względu na mój wiek (49 lat); właściwie żadnego
potencjalnego pracodawcy nie interesowały moje kwalifikacje i szczerze
deklarowane zaangażowanie. Mimo że wszystko wskazuje na to, iż żyjemy w
?republice kolesiów?, nie ustaję w poszukiwaniu pracodawcy, który na
pierwszym miejscy stawiałaby kompetencję i zaangażowanie, a nie bardzo
młody wiek, wygląd modela i piękny uśmiech. A teraz przykład: Starałem się
o pracę, w salonie sprzedaży aparatów fotograficznych. Znam się naprawdę
świetnie na takim sprzęcie, śledzę na bieżąco wszystkie nowości, informacje
o sprzęcie i technikach, i uważam, że byłbym tam jako sprzedawca/doradca
klienta odpowiednim człowiekiem na odpowiednim miejscu. Moje starania
spełzły oczywiście na niczym, bo pierwsza rzecz o jaką zapytał pracodawca
to data mojego urodzenia, kiedy zaś się dowiedział ile mam lat rozmowa była
skończona. Kiedy kilka tygodni później załatwiałem coś w tym salonie, osoba
która mnie obsługiwała nie potrafiła sprawdzić sprzętu bez mojej pomocy. Co
z tego, że ta osoba była dużo młodsza ode mnie, jeśli nie potrafiła
należycie obsłużyć klienta i nie bardzo miała pojęcie o tym co sprzedaje.
Czasem czuję się jak obywatel trzeciej kategorii, mimo to ciągle szukam,
wierząc że są jeszcze ludzie którzy zechcą zatrudnić pasjonata. Chętnie
podjąłbym pracę w dziedzinie fotografii (w tym obróbki fotografii cyfrowej)
lub serwisie lub przy sprzedaży sprzętu komputerowego.
Powyższy tekst podaję pod rozwagę wszystkim którzy paplają o receptach na
bezrobocie, a tak naprawdę nie chcą nic z nim zrobić, a także wszystkim
tym, którzy np. organizują giełdy pracy dla niepełnosprawnych, na których
nie pojawia się żaden poważny pracodawca. Trudno uznać za poważnego firmę
ochroniarską, która niepełnosprawnym oferuje tylko pracę w godzinach
nocnych, co jest niezgodne z kodeksem pracy.

Z Poważaniem
Wojciech Lipnicki

z...@t...pl
gg: 4929543
--
n