„Jak planuje pan swoją ścieżkę kariery?” – takie pytanie padło
podczas pewnej
rozmowy kw. jaką niedawno odbyłem. „Mniej pracować – więcej
zarabiać” –
pomyślałem a następnie tłumaczyłem, że zależy mi na ciągłym podnoszeniu
kwalifikacji, rozwoju zawodowym, ble... ble.. ble... (co zasadniczo nie rozmija
się z prawdą ale też nie jest głównym powodem dla którego staram się o pracę).
Szczera, rzeczowa odpowiedź skreśliłaby mnie natychmiast z listy kandydatów na
stanowisko. DLACZEGO?
Czy potencjalni pracodawcy (bądź ich przedstawiciele) są tak naiwni, że
naprawdę wierzą w to, iż ta długa kolejka kandydatów na stanowisko marzy o
wypruciu sobie flaków dla dobra firmy?
Może ja jestem nienormalny, ale uważam, że do pracy przychodzi się po to, żeby
zarobić na życie. Wyższe kwalifikacje, lepsze stanowisko mogą oczywiście
złagodzić ból przychodzenia do pracy, ale nie sprawią, że stanie się ona
przyjemnością. Pracodawca wydaje się tego sobie nie uświadamiać i chciwie
dopomina się z ust kandydata deklaracji typu „chętnie będę spędzał w pracy całe

dnie oraz weekendy”, „nie stawiam żadnych warunków, dla dobra firmy
zrobię
wszystko”.
Bądźmy realistami!
Pozdrawiam!


--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl