Witka

Spotkałem się z dosyć dziwnymi reakcjami moich znajomych na temat
pytania zadawanego w trakcie rozmowy kwalifkacyjnej, a dotyczącego
oczekiwań finansowych. Niektóre reakcje były dla mnie dosyć dziwne,
włos się na głowie jeży bo jedna z nich brzmiała: "W ogóle co to
kur... za pytanie!"

Dla mnie oczywistą sprawa jest, że to ja odpowiadam na pytanie
pracodawcy o wynagrodzneie a nie odpowiadam w stylu "a ile by pan
dał?".

Jeśli to ja składam ofertę to oznacza, że sprzedaję swoją
wiedzę/umiejętności i jako sprzedający podaję cenę. Przeciwna
sytuacja miałaby miejsce gdyby to pracodawcy zabiegali o mnie
jako pracownika :-) Wtedy to ja pytam co mi oferują.

Jeden znajomy stwierdził nawet (o zgrozo), że jeśli pracodawca
nie podaje pracownikowi ile może mu zapłacić to go ouszukuje!!
Chodzi o sytuację w której pracodawca oferuje kwotę powiedzmy
z przedziału 1000-1500 zł, a pracownik odpowiada na wiadome pytanie
np.: 1300 zł co spotyka się z oczywistą aprobatą pracodawcy.

Kolejny ze znajomych argumentował swoją postawę tym, że czasem ciężko
jest wycenić swoją prace albo nie wie ile w ludzie na danym
stanowisku mogą zarabiać. Moja zaś argumentacja opiera się nie na
wycenie swojej pracy ale na okresleniu swoich potrzeb (mowa o pracy
na etacie). Co do braku wiedzy o zarobkach w danej branży to argument
jest dziwny bo przeciez każdy kto stara się o prace chyba orientuje
się w środowisku branżowym. To tyle co mi się nasunęło.

Na koniec dla jasności dodam że sam jestem poszukującym pracy
od dłuższego czasu (zdecydowanie zbyt długiego :-( )

Co o tym myślicie?

pozdrofka
Gluestick