Użytkownik Gluestick <g...@p...onet.pl> napisał:
> Dla mnie oczywistą sprawa jest, że to ja odpowiadam na pytanie
> pracodawcy o wynagrodzneie a nie odpowiadam w stylu "a ile by pan
> dał?".

Hmmm... Z jednej strony masz rację. Z drugiej jednak... Jeśli
pracodawca ogłasza nabór na konkretne stanowisko, to zwykle
zdaje sobie sprawę, jaką kwotę może przeznaczyć na wynagrodzenie
pracownika na tym stanowisku. Wynagrodzenie to zależy nie tylko
od samego stanowiska i obowiązków pracownika, ale często również
od regionu, wielkości firmy i wielu innych czynników.
W obecnej sytuacji na rynku pracy kandydat na stanowisko jest
stawiany w gorszej pozycji. Ma do wyboru - powiedzieć taką
kwotę, jaką uważa za właściwą, albo taką, jaką według niego
uważa za właściwą pracodawca. Jeśli powie za dużo, może
przegrać z konkurencją w walce o stanowisko (zakładając,
że kilka osób ma zbliżone kwalifikacje, wygra tańsza).
Jeśli powie za mało, będzie poszkodowany, gdyż ze względu
na nieświadomość polityki płacowej firmy może zarabiać mniej
niż pracownicy na "gorszych" stanowiskach.

> Kolejny ze znajomych argumentował swoją postawę tym, że czasem ciężko
> jest wycenić swoją prace albo nie wie ile w ludzie na danym
> stanowisku mogą zarabiać.

Tu się w zasadzie zgadzam - przykładowo student po obronie często
nie zdaje sobie sprawy ze stawek na poszczególnych stanowiskach.

> Moja zaś argumentacja opiera się nie na
> wycenie swojej pracy ale na okresleniu swoich potrzeb (mowa o pracy
> na etacie).

Hmmmm... Potrzeby każdy pewnie ma duże ;) Ale problem w tym, żeby
nie zawołać za dużo, bo wtedy można pracy szukać bardzo długo.
A przecież nie o to chodzi, prawda?

> Co do braku wiedzy o zarobkach w danej branży to argument
> jest dziwny bo przeciez każdy kto stara się o prace chyba orientuje
> się w środowisku branżowym.

Orientować się może dopiero, kiedy jakiś czas w tym środowisku
pobędzie. Czyli kiedy już kilka lat popracuje. Natomiast przy
pierwszej czy drugiej pracy wcale nie jest powiedziane, że
będzie znał stawki - bo niby skąd?

> Co o tym myślicie?

Ja osobiście wolę, kiedy pracodawca pierwszy poda cenę, którą
przewidział dla pracownika na określonym stanowisku. Jeśli
taka cena mi nie odpowiada, mogę próbować ją negocjować.
W przypadku, kiedy trzeba wpisać oczekiwaną kwotę w ankiecie,
często nie ma nawet negocjacji - po prostu jeśli chcesz
za dużo, to odpadasz. No chyba, że masz jakieś super kwalifikacje
i na tym stanowisku nie masz konkurencji ;)

Pozdrawiam,
Gerard