Użytkownik "Wojciech Jaczewski" <w...@o...pl> napisał

> Jeśli uważa swoje zachowanie za odpowiednie, a tak musi uważać, skoro go
> nie zmienia, to karanie go za to odbierze jako nieuzasadnione.

To, że nie zmienia swojego zachowania, wcale nie znaczy, że uważa je za
odpowiednie.
Można powiedzieć "recydywista". Przeprosi, wytłumaczy, potem znów nawali.

Przy czym to znów są nieistotne szczegóły. Ja zapytałam o to, czy istnieje
konkretne narzędzie w ręku pracodawcy, a jeśli nie istnieje, to jakie
pracodawca ma inne możliwości oprócz rozwiązania umowy.
A tu kolejna osoba rozstrząsa detale, które nie mają żadnego znaczenia.

> W zależności jaki to typ człowieka, może zachować się różnie, ale
> samodzielne zwolnienie się chyba będzie jedną z mniej niekorzystnych (z
> punktu widzenia pracodawcy) reakcji na nieuzasadnione karanie.

Ale zrozum, że on się nie zamierza zwalniać, a pracodawca nie chce zwolnić
jego (może do czasu, aż się miarka przebierze, ale na razie to nie ma
miejsca).

> Nie jestem szczególnym znawcą prawa, ale wg mnie - takie przyzwolenie
> będzie nieważne, bo sprzeczne z kodeksem pracy.

Z którym punktem w kodeksie pracy?
Jackare napisał, że:
"na potrącenie z podstawy wynagrodzenia musi być zgoda pracownika i to
najlepiej pisemna"

> Ale kodeks karny jest narzucony z góry - nikt nikogo nie pyta, czy chce
> pod niego podlegać. W przypadku umowy pracodawca-pracownik, niezbędna jest
> zgoda obu stron.

Toż i dlatego napisałam - _przyjmij_, że pracownik się zgodził.

A zamiast kodeksu karnego weź sobie każdą inną dowolną umowę, gdzie są
zapisy niekorzystne dla którejś ze stron (że jeśli nie będzie płacić w
terminie za usługi, to będą naliczane odsetki, że jeśli zerwie umowę przed
czasem, to będzie kara umowna, że jeśli będzie zalegać z ratami, to bank mu
zabierze mieszkanie i tak dalej).

Pozdrowienia
Dorota