Greg napisał:

> Ano wlasnie - kolko sie zamyka. Markety sa w niedziele otwarte, bo sa tacy,
> ktorzy w niedziele chca kupowac i tacy, ktorzy chca w niedziele pracowac
> (chca byc bardziej konkurencyjni w stosunku do tych, ktorzy w niedziele
> pracowac nie chca).

Najłatwiej uprościć? ;) Część osób, które kupują w niedzielę, to osoby
zachęcone marketingowo przez hipermarkety - definicja merketingu jest
bardzo etyczna, bo udaje, że tylko uświadamia ludziom ich potrzeby -
nie, marketing w części generuje nowe potrzeby, obce w danej chwili
człowiekowi.
Co do pracowników - priorytetem jest dla nich praca, a warunki schodzą
na dalszy plan i wychodzą po zaspokojeniu podstawowych potrzeb.

> > - obiektywnie, to pracodawca powinien przedstawić pracownikowi
> > przy zatrudnieniu alternatywę - w jakie dni chce pracować
>
> A to o tym sie nie mowi? Myslalem, ze najpierw negocjuje sie warunki i
> dopiero po zaakceptowaniu ich przez obie strony podpisuje sie (badz nie)
> umowe ;-)

Mam wrażenie, że jesteś wyznawcą pięknie napisanych LM - "chcę u Państwa
pracować, bo podoba mi się ....", "chcę się rozwijać" itd. [może
czaaaaaaasami to prawda] - w większości przypadków to bujda na resorach,
mająca umożliwić człowiekowi zarobienie kasy - taki człowiek i tak
ucieknie zaraz, jak znajdzie lepiej płatną pracę, czy bliższą pracę.
Przyjmując do pracy człowieka, [obecnie] masz do czynienia przeważnie z
"kłamcą" lub osobą stosującą inny rodzaj tłumaczenia niż zatrudniający -
to kwestia percepcji słów i pojęć i możliwości ich kształtowania poza
obszarem 100% "jasnych punktów", jak np. zatrudnienie, zdanie itd.
Możesz oczywiście tego nie widzieć, ale rozsądniej jest [zwłaszcza w
zaczynającej się erze nazywania mobbingu] uznać, że przy zatrudnieniu
nie powinno być negocjacji, bo te dają pole do kłamstwa zatrudnionemu,
albo dokładniej - negocjacje mogą być, ale najpierw zatrudniany musi
przedstawić swoje wymagania, nie znając dokładnych wymagań pracodawcy.

> Pracodawca moze sobie zazyczyc, ze chce aby jego pracownicy
> skakali na lewej nodze.

Zatrudnią się u niego, bo taki mają prirytet, a po dwóch dniach
zrezygnują.
Kiedyś szukałem współpracownika na moje [byłe] stanowisko [w Centrali] -
niestety należę do osób, które nie upiększają rzeczywistości - szukałem
na grupie intranetowej w mojej firmie, wśród pracowników [głównie
inforów oddziałowych] - po informacji, że jest to robota kanalasta [od
kanałów, kibli itd.] nikt się do mnie nie zgłosił. Możesz oczywiście
uznać, że przesadzałem [tu potrzebny byłby szerszy opis], ale traf
chciał, że moja Szefowa zatrudniła na to stanowisko dziewczynę - po
dwóch miesiącach zaczęła "chodzić po ścianie" bez mojego współudziału -
jeżeli pracodawca byłby tak miły i określił prawdziwe wymagania i opisał
stosunki pracy [ten sam problem z percepcją pojęć - np. "możliwości
rozwoju"], to zapewne też by nie miał kandydatów do pracy. Te twoje
negocjacje, to rozmowa kłamcy z kłamcą. ;)

>
> > - może go nie zatrudnić, ale nie wolno mu wywierać presji
> > pt. "jak tak, to my tu takich nie chcemy"
>
> A czy ja moge wywrzec presje na pracodawce i powiedziec, ze jesli nie
> zarobie tyle i tyle, to ja u takiego pracowac nie chce? ;-)

Po kobiecemu powiem, że jesteś małostkowy, czepiasz się detali. ;)

W powyższym przykładzie, słowo "wolno" nie ma żadnego związku z prawem
czy innymi regulacjami, jest tylko elementem procesu obiektywizacji
procesu zatrudnienia - nie chcesz mieć obiektywnego, to możecie się
wzajemnie straszyć [tfu, negocjować] ile dusza zapragnie.

> Dzwonilem w sprawie pracy do pewnego salonu samochodowego (stroz). W pewnej
> chwili slysze:
> - Ale to nie ma sensu...
> - Przepraszam, ale co nie ma sensu? - pytam zbity z tropu.
> - My potrzebujemy osoby w 100% dyspozycyjnej, a pan sie uczy.
>
> Czy to byla presja? No bo to w sumie bylo powiedziane inaczej "jak tak, to
> my tu takich nie chcemy" ;-) Ja mialem wybor.

W tym wypadku nie miałeś żadnego wyboru - pracodawca JUŻ dokonał oceny -
powstał ślad pamięciowy zminimalizowany do zapisu - "Greg się nie
nadaje", bez dodatkowych objaśnień - próba zmiany nastawianie mija się z
celem, bo powstaje alternatywa - "Greg się nie nadaje" <> "Greg się nie
uczy", która z lekka nie przystaje do siebie i się nie znosi. ;)

> Szkola wywarla na mnie "silniejsza presje" ;-)

Gdybyś nie miał co do garnka włożyć, to "szkoła" miała by wiekszy
problem - niby też powstała by nieprzystawalność sytuacji
[praca<>szkoła], ale gdybyś nie "oszalał", to wybrałbyś pracę. ;)

> Uwazasz, ze wlasciciel salony powinien sie nade mna
> zlitowac, bo jest trudna sytuacja z praca?

Ja nie piszę o litowaniu się pracodawcy. W ostatnich słowach pracodawca
się usprawiedliwiał przed samym sobą, a nie przed tobą ;) --> jeszcze
raz, to nie była żadna alternatywa. Ale przy okazji zauważ, gdybyś
postąpił wbrew sobie [porzucenie, zapewne świadomego, wyboru nauki] na
rzecz pracy, która w długim okresie nie daje Ci żadnych perspektyw ani
satysfakcji, to pracodawca nie nacieszyłby się Tobą długo - albo byś
uciekł, albo oszalał. ;)

> Powinien byl mi odpuscic? Na
> pewno byloby mi bardzo milo :-) Ale niby dlaczego mialby to robic? Dlaczego
> mialby isc mi na reke w sytuacji, kiedy na swoich warunkach moze znalezc
> kogos innego? Gdyby innych chetnych nie bylo to zapewne w sprawie szkoly
> doszlibysmy do porozumienia. Zapewne, bo facet moglby uznac, ze w takim
> wypadku to on rezygnuje ze stroza, gdyz na zadne ustepstwa mu sie nie
> kalkuluje isc ;-)

I znów - ja nie chcę, żeby ktokolwiek komukolwiek szedł na rękę, w tych
rozważanich.

> Czy nie jest w jego interesie aby sie dowiedziec?

Zależy o czym - zresztą jak w przypadku Twoje przykładu - dowiedzenie
się o powodzie nic by nie zmieniło - tkwi tu również pewien błąd
metodologiczny, bo bez sprawdzenia, jak ma się ów powód w stosunku do
całej populacji, nie powinno się nic zmieniać. Jak gościu powie, że woli
grubych blondynów, żonatych i z trójką dzieci, to też się o to
postarasz? ;)

> A nawet jesli pracodawca
> celowo o pewnych rzeczach nie mowi to co stoi na przeszkodzie aby
> zrezygnowac gdy przyjdzie co do czego? Uwazasz, ze zrezygnowac mozna na
> rozmowie slyszac warunki, ale pozniej juz nie? Trzeba cierpliwie ponosic
> konsekwencje?

Później jest trudniej.

> Aby miec wybor wystarcza dwie alternatywy. Nawet jesli chodzi o "beer or
> not to beer..." czy jakos tak ;-)

Może i dwie, ale RÓWNORZĘDNE. "Być, albo nie być" w sensie słownikowym
jest równorzędna, "Piwo, albo nie piwić" już nie. ;)

> A uwzgledniasz szara strefe? :-) Aby pojsc dalej trzeba zastanowic sie nad
> powodami dla ktorych czesc miejsc pracy nie jest oficjalnie rejestrowana (i
> o tym wlasnie myslalem piszac o mentalnosci).

Ale to wtedy nie są rozważania o bezrobociu - jak byś tego nie nazwał,
osoby pracują i nie są bezrobotne.

Flyer
--
Szukam roboty - zdolny i chętny, z doświadczeniem w łączeniu wody z
ogniem i wykonywaniu niewykonalnego. ;)