> Może jestem przeczulony, ale stanowczo jestem za oddzielaniem spraw
> związanych z pracą od spraw osobistych. Przy kumplowaniu się prywatnie z
> kolegami poznanymi w pracy zalecałbym daleko posuniętą ostrożność, a to
> samo ze zwierzchnikami przywodzi mi na myśl ruskiego sapera, co to min
> szuka zatykając uszy i wysuwając nogę.
>
To jest Twoje zdanie, ale zgodzisz się chyba, że są także ludzie, dla
których praca jest ważnym elementem życia, kontakty z innymi ludzi z
firmy ważnymi kontaktami osobistymi, i że są także firmy, w których
takie właśnie podejście jest typowe i przez większość akceptowane.

Na szczęście życie oferuje wiele możliwości i każdy może wybierać takie
podejścia, które jemu odpowiadają.

Osobiście preferuję ludzi otwartych, dla których praca jest istotnym
elementem życia, i którzy potrafią się utożsamiać z firmą. Uważam też,
że sytuacja, kiedy ludzie wspólnie pracujący nawiązują bliższe kontakty
jest zdrowa, naturalna i dlatego też dość popularna. Pewnie jednak mało
kto zmusza do tego. I pewnie niektórym tylko na takich układach bardzo
zależy.

W. Bicz