>> Tym samym - patrząc globalnie -
>> pensje powinny kształtować się na wyższym poziomie, jeśli pracownik nie
>> miałby chorobowego, niż gdyby takie uprawnienie (lub inne czynniki
>> ryzyka)
>> posiadał.
> Idąc tym tokiem rozumowania, to gdyby nie miał żadnych uprawnień
> zarabiałby majątek. ;)

Wiesz, ryzyko kosztuje. Tak po prostu.

To tak, jak np. z ubezpieczeniem - w uproszczeniu 100 osób opłaca
składki miesięczne przez rok przy wyliczonym ryzyku, że w tym roku jedna
osoba zrobi sobie kuku. Jeśli założymy, że ta osoba ubezpieczyła się na
100.000 PLN, to nie uwzględniając nawet zysku i kosztów stałych
ubezpieczyciela, te 100.000 PLN musi się skądś wziąć - zatem te 100 osób
musi miesięcznie płacić po 84 PLN.

Jeśli więc odetniemy pracownikowi wszystkie czynniki ryzyka, to
rzeczywiście ma on szansę zarobić najwięcej, jeśli (1) będzie dobry i
(2) nie przydarzy mu się wypadek. Tego drugiego chyba omawiać nie
trzeba, natomiast to pierwsze, to taki kij z dwoma końcami: jeśli będzie
rzeczywiście dobry i będzie się sprawdzać, to zarobi najwięcej,
natomiast jeśli będzie kiepski, to po prostu wyleci.

Nawiasem mówiąc, widać tu intencję prawodawcy - jest nią ochrona
pracowników kiepskich za cenę niższego wynagrodzenia dla wszystkich
(poza samymi kiepskimi, gdyż dla tych lepiej jest dostać obniżoną
pensję, niż nie dostać jej w ogóle). Słowem, poryty kraj.


--
Czy każdy powinien mieć prawo głosu w wyborach?
http://pracownik.blogspot.com