Jotte pisze:

>> Co do zasady nie zgodzę się. O ile faktycznie pracownik na miesięcznym
>> urlopie, albo na miesięcznym zwolnieniu nie kosztuje pracodawcy więcej
>> niż
>> kwota z umowy, to jednak w tym czasie nie pracuje, co generuje dodatkowe
>> koszty, ponad to, co normalnie mu się płaci (zastępstwo itp.).
> Źle to moim zdaniem inerpretujesz. Konkretna kwota płacy pracownika nie
> bierze się z nikąd. Pracodawca politykę płacową ma (powinien dla własnego

znikąd ;)

> Ryzyko może wynieść np. 0,3 albo 0,33 (ciekawe jak to ocenić, a błąd może
> kosztować). Dołożymy jeszcze troche tak kalkulowanych ryzyk i stanie się
> pewne, że
> koszty przewyższą zyski.

Każdy ocenia swoje ryzyko według własnych przemyśleń. Jeden idzie na
wybory, a drugi powie, że prawdopodobieństwo tego, że jego głos coś
zmieni jest mniejsze, niż prawdopodobieństwo tego, że wpadnie po drodze
do urny pod samochód - i na wybory nie idzie. Rynek ustala jakieś
średnie wartości i można powiedzieć, że są one optymalne.


>>> (pomińmy ewentualność jakiegoś dobrowolnego ubezpieczenia itp.).
>>> Zresztą prowadzenie działalności jest po prostu ryzykiem i tyle.
>> No jest. Ale jeśli od 1 stycznia 2008 uchwalimy, że pracownik jak rano
>> wyrzuci reszkę, to może nie iść do pracy, to nie oznacza to, że pensje
>> nie
>> powinny spaść, "bo ryzyko jest wpisane w DG". Ryzyko jest wpisane, ale
>> wysokość wynagrodzenia też to uwzględnia. Tym samym - patrząc globalnie -
>> pensje powinny kształtować się na wyższym poziomie, jeśli pracownik nie
>> miałby chorobowego, niż gdyby takie uprawnienie (lub inne czynniki
>> ryzyka)
>> posiadał.
> Idąc tym tokiem rozumowania, to gdyby nie miał żadnych uprawnień
> zarabiałby majątek. ;)

"Majątek" to rzecz względna, ale powinien wtedy zarabiać "najwięcej".


>
>> I praktycznie: jeśli pracownik zamiast umowy o pracę chciałby mieć
>> działalność gospodarczą, albo pracę na czarno, to powinien zażądać:
>> - kwoty brutto brutto, czyli cały koszt ponoszony przez pracodawcę
> To oczywiste.
>
>> - plus koszt urlopu (około 1/6 pensji miesięcznej)
> Dlaczego 1/6?

Faktycznie, pomyliłem się, trochę za dużo. Jeśli to są 26 dni w
roku, czyli 1,25 miesiąca pracy, to powinno być około 1/10 (miesięcznej
pensji). Ale jeśli uwzględnić wspomniane przez Ciebie dodatkowe urlopy,
to niech będzie już 1/6.

> A w ogóle to urlop jest nie tylko wypoczynkowy (a chyba taki miałeś na
> myśli).

No to już pozostałe uwzględniłem. :)

> Są też urlopy okolicznościowe, do których samopracownik też nie ma
> prawa. Wreszcie najważniejsze - zdarza się, że samopracownik jest
> samopracownicą. Co z "ekwiwalentem" za macierzyński i wychowawczy?

Ano nie ma. To czasem jest zaleta, umożliwiająca w ogóle podjęcie pracy.


>
>> - plus koszt ryzyka choroby, do której nie ma prawa i które to ryzyko
>> schodzi z pracodawcy - to już zależy od tego ile kto planuje chorować,
>> ale
>> oceniałbym to na przynajmniej 10%
> 10% czego?

Zwiększona o 10% pensja miesięczna w zamian za brak możliwości
wynagrodzenia chorobowego.

> No i oprócz planowanych chorób są jeszcze choroby nieplanowane i wypadki.

Jeszcze mniej prawdopodobne niż choroba. Ja choruję b. rzadko, może z
tydzień na rok. Mi opłacanie składki chorobowej się po prostu nie opłaca.

> A samopracownica popaść w ciążę zagrożoną i stać się czasowo niezdolną
> do pracy.

I dlatego (między innymi) kobiety zarabiają mniej. Wolą miernie ale
pewnie, niż więcej, a z ryzykiem.


>>> Może, ale nie musi. Jest wiele sytuacji w których prawdziwe okazuje się
>>> przysłowie "lepszy wróbel w garści niźli gołąb na dachu".
>> I jest jeszcze: "Kto nie ryzykuje, ten nie je" :)
> Tego nie znałem.
> Ale słyszałem takie: "kto nie ryzykuje, ten w więzieniu nie siedzi". ;)


A tego, to ja nie słyszałem :)

--
Pozdrawiam!
Liwiusz
www.liwiusz.republika.pl
Masz wierzytelność i chcesz ją sprzedać lub potrzebujesz pomocy w jej
egzekucji => http://www.kwm.net.pl