Problem polega na tym pani Alicjo że poziom kultury w polsce jest poniżej
studzienki kanalizacyjnej. Opisała pani problem z punktu widzenia osoby
rekrutującej. Fajnie że jeszcze są ludzie którzy załatwiają sprawy na
odpowiednim poziomie. Niestety jak to bywa w naszym sfrustrowanym kraju
narazi się teraz pani na idiotów z grupy dyskusyjnej którzy dotknięci pani
postem będą lżyć i czepiać się byle czego. Nawiasem mówiąc problem
rekrutujących i rekrutowanych sprowadza się do tej samej rzeczy jaką jest
porządek w kraju. I chodzi o to żeby obie strony zrobiły minimum żeby tej
drugiej stronie było łatwiej. Idealnym przykładem są nasze ulice a w
internecie lista dyskusyjna sprzedam - gdzie jakiś idealista nawołuje i
wyzywa ludzi żeby pisali w ogłoszeniu z jakiego miasta i cenę bo to ułatwi
wszystkim przeglądanie. Jak mówiłem idealista. My po prostu nie robimy
rzeczy które nam samym ułatwią życie. NIestety ja też szukam pracy jako
psycholog i zajmowałem się rekrutacją. Jak idę do firmy na rozmowę to ręce
mi opadają widząc szefa który powinien cofnąć się do szkoły podstawowej nie
mówiąc o kulturze osobistej. Niestety takie klimaty sprzyjają reakcji "już
mi ręce opadają". Potem się zaczyna "całkowity zlew" i nikomu już się nie
chce powiedzieć dziękuje etc. Ja już się nie mogę doczekać jak ta polska
"kultura" zetknie się z zachodnią i w stereotypach polak będzie nie tylko
złodziejem i kombinatorem ale i burakiem.

pozdrawiam i niech pani otwiera oczy co niektórym... bo zawsze się opłaca...

Maciej


Użytkownik "Alicja" <a...@o...pl> napisał w wiadomości
news:b9g487$g9$1@atlantis.news.tpi.pl...
> Wiem, że tekst poniżej jest długi. Jednak prosze tych, co szukają pracy,
aby
> choć zerknęli na niego. Najwyżej stracicie parę minut. Opisuję to na swoim
> przypadku, ale kilkoro moich znajomych ma podobny problem. Jak im
> przeczytałam to powiedziali, że u nich jest identycznie. Mają gorzej bo
> dostają CV papierowo więc zajmuje im to całe kartony i odpowiadać muszą
> listownie co kosztuje:(
>
> --------------
>
> Jakiś czas temu umiescilam na pl.praca.oferowana ogłoszenie o pracę.
> Zgłoszeń było mnóstwo. Nie mogę jednak się oprzeć, aby nie skomentować
stylu
> odpowiedzi.
> Jeśli ktoś szuka pracy niech postawi się choć na moment na miejscu
> pracodawcy.
>
> Tak to wygląda.
> 8:00 ściągam pocztę Na ogłoszenie odpowiedziało prawie 100 osób. Super!
> 9:00 Minęła godzina a przeczytałam dopiero z 10 maili. Połowa odsyła na
> strony. Macie standardowe CV i szukajcie sobie, może znajdziecie co
chcecie.
> Albo w ogóle szukajcie sobie CV na tych stronach o ile się otworzą. Ponad
> połowa tych stron otwiera sie ponad pół minuty. Czas to pieniądz
> 10:00 Przebrnęłam przez następne. Niestety 8 to nie wiem na jakie
stanowisko
> przysłało.
> 11:00 No tak 14 osób nie przeczytało, jakiego regionu dotyczy praca. Na
> pewno nie ich. Ale cóż nikt nie może zostać bez odpowiedzi. Zaczynam się
już
> gubić. Nie znalazłam jeszcze nikogo, kto by spełniał nasze wymagania. Od
> połowy brakuje informacji, choćby CV. Wszystkim trzeba odpisać.
> 12:00 Zaczynam się już wkurzać. Ludzie chyba się obudzili i zaczeli
dzwonić
> mimo wyraźnego zaznaczenia, że kontakt tylko via mail. Proszę się nie
> dziwić, że telefonicznie nie udzielamy informacji. Skoro czegoś nie
> podaliśmy w ogłoszeniu to widocznie nie chcemy. Niektóre informacje są
tylko
> dla tych którzy przejdą wstępną rekrutację. Choćby zgodności CV z
> ogłoszeniem. Podobnie jest z mailami 10% całości to pytania o dodatkowe
> info.
> 13:00 No ładnie dostałam odpowiedzi od tych, których poprosiłam o CV bądź
> skonkretyzowanie, na jakie stanowisko startują i co dostaję:
> "Dla mnie informacja..... jest ważna i bez tego nie przyślę CV" Myślę: a
goń
> się nie mam czasu na maile. Nie będę prosić.
> "Proszę Pani odpowiadam na wczorajsze ogłoszenie" Hm stanowiska
"wczorajsze"
> nie podaliśmy.
>
> Podsumowując:
> Jesli nie spełniasz kryteriów - nie wysyłaj zgłoszenia. Myślisz a moze
> akurat. Zajmujesz swój i potencjalnego pracodawcy czas, robisz sobie
> nadzieje, a potem płaczesz, że dla Ciebie nie ma pracy i znowu Ci
odmawiają.
> Nie przysyłaj standardowego CV. Co interesuje pracodawcę twoja aparycja i
> umiejętność negocjacji skoro masz pracować zdalnie na jego zlecenie :)
> Jeśli pracodawca szuka specjalisty w dziedzinie IT to nie pisz podstawowa
> obsługa kompa to jest dobre na sekretarkę.
> Jeśli jest wymagana znajomość konkretnego zagadnienia netu a ty piszesz:
> umiejętność obsługi IT oraz w hobby internet to sory. Bez umiejetność
> obsługi netu nie przeczytałbyś tego ogłoszenia.
> NIe pytajcie o dodatkowe informacje. O czym to świadczy: jak poprosimy
abyś
> wykonał jako pracownik pewne zadanie i podamy Ci pełne dane do jego
> wykonania to też będziesz zadawał niepotrzebne pytania lub pytania, na
które
> masz odpowiedź w zleceniu.
> Nie dzwońcie. To świadczy, że jak powiem napisz pismo to ty nie napiszesz
a
> naszkicujesz lub zadzwonisz do klienta.
> Te wszystkie działania świadczą o was.
> Normalnie powinno być tak, że przychodzi 100 zgłoszeń. Naturalne, że cześć
z
> nich nie spełnia kryteriów. Trafiają do odpowiedniego katalogu a do
nadawców
> odpowiedzi: miedzy wierszami, że sory ale itp
> Pozostałe przegląda czasem jedna czasem kilka osób. W sumie powinno to
zająć
> z 6-8 godzin te 100 CV. Tymczasem przez 5 godzin przedarłam się zaledwie
> przez 30 i nie znalazłam żadnego, które nadawało by się chociaż na
> dopytanie. O spotkaniu nawet nie wspomnę.
>
>
>
> A przecież:
> Nikogo nie chcemy urazić. Gdybyśmy mogli to wszystkich byśmy zatrudnili.
> Każdy powinien dostać odpowiedź. Chcemy znaleźć odpowiednią osobę i może
> właśnie ta, która nie przysłała CV jest tą.
> Wiecie to prawie tak jak z miłością: szukacie odpowiedniej połówki.
> PRacodawca szuka odpowiedniej cząstki pomarańczy, która musi pasować do
> firmy i stanowiska pod względem: wykształcenia, doświadczenia, charakteru,
> zainteresowań.
> Czemu?
> Aby: na spotkaniu jubileuszowym nie siedzieć w kącie, aby wiedzieć o czym
> mówimy, aby praca nie była karą, aby być zadowolonym, aby dobrze rozumieć
> się z pracodawcą, aby nie marudzić, że za mało zarabia, aby nie odejść po
> okresie próbnym, aby czuć się docenianym, aby sznować pracodawce i czuć
się
> szanowanym, aby ...........................
>
> Na koniec:
> Jedna osoba kiedyś napisała szczerze: "W .............. nie mam
> doświadczenia, ale jestem otwarty na propozycje, aby móc się dokształcić."
> Wiecie co? Ten człowiek wykonywał wprawdzie dodatkową pracę i zamiast
> pieniążków dostawał uwagi i oceny oraz wskazówki. Po kilku zleceniach
widać
> było dużą poprawę. Następne zlecenie zostało wynagrodzone. On czuje, że
nas
> zna. My go bardzo cenimy. Współpracujemy już kilka lat.
>
> Mam nadzieję, że tekst powyżej Wam się przyda.
> Wszystkim szukającym życzę powodzenia
>
> Alicja
>
>
>
>
>