W wiadomości news:g8jet0$m8t$1@nemesis.news.neostrada.pl Kviat
<kviat@NIE_DLA_SPAMUfantastyka.com.pl> pisze:

> Zapisy w KP mają właśnie za zadanie chronić ludzi, którzy nie potrafią.
> Którzy nie mają szans samodzielnie wynegocjować z pracodawcą odpowiednich
> warunków pracy.
Uważam, że określenie "chronić" jest nieco przesadzone. KP po prostu
definiuje czym jest stosunek pracy i jego strony oraz reguluje ich
_wzajemne_ prawa i obowiązki. Podobnie istnieją przepisy dotyczące umów
cywilno-prawnych, spółek różnego rodzaju itp. Normalna sprawa - w umowach są
klauzule niedozwolone, pewnych rzeczy się zakazuje, inne nakazuje. Jak w
każdej dziedzinie życia społecznego.
I w tym sensie każdy akt prawny do czegoś tam zmusza, a nawet czymś tam
najczęściej grozi. Stąd też gadaniana, że KP rzekomo odbiera ludziom prawo
do decydowania o sposobie wykonywania pracy, swobodzie kształtowania umów to
infantylne bajki.
Prawo takie istnieje w zdecydowanej większości cywilizowanych krajów zaś
gadanina, że to nie dowód, że to jest dobre nie ma żadnego znaczenia (pominę
tu wykazywanie dlaczego tak jest).

>> - różnica jest tylko taka, że obecnie prawo zmusza pracownika do
>> kombinowania, jakby tu nie dostać umowy o pracę.
> To, że KP nie jest idealny jest oczywiste.
Żadne prawo nie jest i nie będzie idealne. Co to w ogóle znaczy? KP reguluje
podstawowe zasady stosunku pracy, którego strony dzieli elementarny i
niemożliwy do wyeliminowania antagonizm, a w jego ramach zasadniczy
element - zależność zwierzchnik-podwładny. Nie da rady zrobić tak, żeby obie
były w pełni zadowolone. Poza tym KP to tylko cześć prawa pracy,
podstawowa - ale tylko część. Wiąże się z nią cały szereg innych aktów i
nonsensem jest rozpatrywanie go wybiórczo i w oderwaniu od całego systemu.

--
Jotte