Dnia 06-01-2011 o 15:38:30 Adam Koltowski <a...@w...onet.pl>
napisał(a):

>
...

ciach...

Wszystko pieknie, ale... do kogo ta piesn? Pomysl piekny, ale nie w kraju,
w ktorym wlascicielami sa osoby bez wyksztalcenia, chowani w PGR-ach z
trzoda chlewna. Opisales pieknie sposob motywacji, jak i przestrzegania
regol. Ja spotkalem sie w PL znowu z sytuacja, ze pracownik jest jedynie
przedmiotem, ktorego mozna latwo zastapic. Odnosnie motywacji, to
motywowano szeregowych pracownikow, obcinajac im premie za byle co. Gdy
pracownik odchodzil, to stosowano wszelakie sztuczki, by musial pracowac
do ostatniej minuty i jeszcze popracowac nadgodziny, bo inaczej
szantazowano, ze ostatnia pensja moze sie spoznic, albo referencje beda
niekorzystne... Nawet glowna ksiegowa nie chciala chodzic do ubikacji, bo
gdy pewnego dnia miala problemy zdrowotne, a wlasciciel zauwazyl, ze ona
korzysta za czesto z wc, to polecial jej po premii kilka stowek... Dostalo
sie tez 300zl po wyplacie innej pracownicy za to, ze nie powiesila od razu
fartucha do szafki, tylk podczas przebierania sie, polozyla na moment
fartuch na krzesle. Panowal terror jak w Korei Pln, gdzie probowano
doprowadzic do sytuacji by kazdy na kazdego donosil. Nagrywano wszystkich
i wszystko. Oczywiscie wszystko odbywalo sie kulturalnie, bo wszelakie
uwagi i obcinki po pensjach byly jak najbardziej kulturalne z zyczliwym
usmiechem na twarzy. Kto lazil do szefa lub managera, ten mial
zagwarantowana prace... Ten, ktoremu sie to nie podobalo, odchodzil na
wlasne zyczenie (sam osobiscie tez to zrobilem, pomimo, ze nie grozilo mi
zwolnienie i akurat nikt mi nie podskakiwal, bo mialem stanowisko kluczowe
dla zakladu). Wszelakie propozycje zmian byly traktoane jako podwazanie
zdania szefostwa. Jak chcialbys do takiego zakladu wprowadzic takie
praktyki, o ktorych wspomniales? Szef mial to w d... Mial od tego
managera, a tamten znowu musial sie przed szefem wykazywac, ze jest
potrzebny i dzieki niemu sa oszczednosci (to a propos obcinania premii
pracownikom oraz bzdurnym targowaniom i oszczednosciom na wszystkim).

Na Zachodzie, a szczegolnie w krajach o anglosaskim prawie, kazdy moze isc
do sadu i zaskarzyc kazdego o byle co. Pracodawcy, jak i pracownicy
szanuja sie wzajemnie, byle nie narobic sobie klopotow. W naszym kraju
nawet jak masz racje, to wygrasz po kilku latach marne grosze i przy
okazji narobisz sobie jedynie niesmacznego fetoru wobec wlasnej osoby, bo
kazdy bedzie patrzal na takiego, jak na jakiegos zdrajce i nieroba, ktory
chce latwo kase wytargac od biednego kapitalisty. Totez bezkarnosc
pracodawcow prowadzi do takiego a nie innego poziomu chamstwa.

Teraz znowu kamyczek w strone pracownikow - ci nauczyli sie za komuny, ze
czy sie stoi, czy sie lezy, 2 tysiace sie nalezy. Reszte dorobily zwiazki
zawodowe, oraz wciaz jeszcze istniejace panstwowe zaklady (PKP i inne
podobne hodowle chamstwa, lenistwa i partyjnego rozdawnictwa).

Swietne to, co opisales, ale trzeba spojzec tez na mentalnosc danego
narodu. W kraju w ktorym jest jak jest, pracownik bedzie tak traktowany,
jak bedzie tego chcial pracodawca. A pracownik bedzie mu sie odwdzieczal
odpowiednia jakoscia pracy.

Podsumowujac - najbardziej winni jestesmy my, jako obywatele, ze godzimy
sie na takie, a nie inne prawo, a raczej jego brak.
Chyba ze wlasnie takie bezprawie nam odpowiada, ale to juz temat na inny
watek...